Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - Otwórz KsiÄ Å¼kę

społecznych" przestaje być oczywistym sposobem
zorganizowanego współżycia, a zaczyna — pełną
fałszu zabawą maskami.
Życie zbiorowe wiąże się z walką, a także przystosowaniem
się do jej praw. Jakie jednak byłoby ubogie,
gdyby jednostki nie wnosiły do niego własnych treści,
gdyby kierowały się wyłącznie interesowną uległością
wobec zastanych norm kulturowych. Człowiek
żyjący biegunem gry skrywa się za „zbroją". Za stereotypami
zachowań. Także więc świat jest dla niego
osłonięty zbroją. Kliszami przedmiotów.
Grotowski mówi o niebezpiecznym naporze stereotypów
na codzienne kontakty pomiędzy ludźmi a
światem. Mówi o daleko posuniętej teatralizacji,
strukuralizacji życia na wszystkich jego płaszczyznach.
Także najintymniejszych. Mówi o naruszeniu równowagi.
O wygodnictwie. O rezygnacji z życia. Jeżeli
ktoś przestaje żyć biegunem rozbrojenia, nie dorasta
do walki twarzą w twarz.
Według Grotowskiego dwa bieguny życia są nierozłączne
jak dzień i noc, jak wdech i wydech. Tylko
życie rozpięte między nimi ma w sobie pełnię i siłę.
Jeśli się dotyka bieguna rozbrojenia, to całe życie
ulega przemianie. Także jego druga strona. Twórca
wrocławski był zawsze człowiekiem mierzącym się
z bardzo złożonymi problemami. Także teraz podjął
wyzwanie czasu.
Co to jest wyzwanie Potrzeba sytuacji, w których
ludzie — zanurzeni w świat, a nie odgrodzeni od niego
obrazkami z elementarza — kontaktują się ze sobą
jako niepowtarzalne istnienia.
„(...) Wydaje mi się, że ten teatr jest naprawdę
teatrem zgodnym z chwilą, że
nosi on znamiona dzisiejszych czasów.
W tym teatrze jest właściwie przedstawiony
na przykład obecny krytyczny stan
94