Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - OtwÃ³rz KsiÄÅ¼kÄ

More documents

Recommendations

Info

widziałem. A mimo to, jako ostatni dobiegłem do ogniska, które już się paliło na środku mokradła (...) Ten ogień i te tańczące figury na pustkowiu i dźwięki odbite echem wśród nocy (...) Czuję się wypełniony — jak mi się wydaje — nieskończoną energią (...) Miałem mdłości (pewnie od słońca), nie spałem dobrze. Naszły mnie irracjonalne lęki i uczucie trwogi wobec wszystkiego, co przeszedłem. Przestraszyłem się (...) Przy końcu poczułem głęboki związek ze światem przyrodzonym, poczułem, że zacząłem szukać, w sensie bardzo fizycznym, korzeni i źródeł. Jeden z momentów, które najgłębiej pozostają w pamięci: spostrzegłem, że wgrzebuję się rękoma w luźną ziemię świeżo zaoranego pola pełną korzeni i pytam tych korzeni, kim jestem. Zapisałem w dzienniku: Kiedy coraz głębiej wgrzebywałem się ' w glebę i całe ramię miałem zanurzone w ziemi i korzeniach, czułem w całym ciele, z każdym zagłębieniem coś silnego, ukrytego, jak narodziny, jak seks, jak śmierć; przerażające i konieczne. Nie wiem, co to było, ale to coś było. Było to też jak źródło. Metafora ta jest przeraźliwie dosłowna, jednak dla mnie to wcale nie była metafora. Było to działanie, któremu się oddałem i które wyszło poza naiwność estetyczną, stając się prostym aktem znajdującym odbicie w moim organizmie. Teraz rozumiem, że byłem zaledwie u początku procesu eksploracji, którego
witalność i realność zrodziła się ze specjalnego kontekstu. Moje normalne schematy zachowań zostały zburzone a moje działania wiązały się z czymś większym niż moje ja. Co więcej, nie byłem sam. Praca Laboratorium wydaje się być próbą utworzenia kontekstu, odskoczni, wyrzutni, czegoś od czego wejść można w relację z żywiołowymi pierwodanymi związkami pomiędzy człowiekiem a jego ciałem, człowiekiem a jego wyobraźnią, człowiekiem a światem przyrodzonym, człowiekiem a drugim człowiekiem". Richard Mennen, ,,Parateatralne wprowadzenia Jerzego Grotowskiego", The Drama Review, New York, styczeń 1976. ,,(...) Pojechałem słuchać Grotowskiego w Skidmore, bo w Pittsburgu widziałem „Apocalypsis" (...) Kiedy mówił, to jakby mnie ktoś dotykał w miejscach, które nigdy przedtem nie były dotykane. Część mnie samego powiedziała mi, żeby pojechać na eksperyment parateatralny do Wrocławia. Byłem tego głodny (...) Czułem sowę przycupniętą na sośnie, która widziała, słyszała i czuła nawet mój oddech. Grotowski powiedział: „Życie trzeba przeżyć w pełni albo wcale". Grotowski jest prawdziwy. Poszedłem na warsztat głosowy Molika. Przerażony. Ale używał laboratoryjnej pracy nad głosem dla tego samego celu, co inne warsztaty. Używaj ciała jak głosu. Znajdź swój własny głos. Otwórz głos i dodaj wyobraźni, partnerów, ekranu. 73
Page 1:
Na drodze do kultury czynnej O dzia
Page 5 and 6:
W latach 60 zadał Grotowski teatro
Page 7 and 8:
Grotowski (...) wraz z rozwianiem s
Page 9 and 10:
perspektywie, którą widział dla
Page 11 and 12:
publikacjach autorzy wyrażają prz
Page 13 and 14:
Obserwujemy codziennie tysiące wyd
Page 15 and 16:
Święto Proces tworzenia sytuacji
Page 17 and 18:
powinna objąć nie tylko ludzi, al
Page 19 and 20: Poszukiwania kulturowe z udziałem
Page 21 and 22: Powstał szereg wyspecjalizowanych
Page 23 and 24: Programem, który skupiał na sobie
Page 25 and 26: wiedząc, że jest niemożliwy). Je
Page 27 and 28: ognia. Znieruchomiali na polanie ż
Page 29 and 30: Spotkanie Ludzi, będzie to tylko z
Page 31 and 32: Każdy inaczej. Na koniec Ryszard z
Page 33 and 34: ścia wszystkiego, jest cierpliwoś
Page 35 and 36: dziej rewolucyjnymi doświadczeniam
Page 37 and 38: ardzo wyraźna różnica między wy
Page 39 and 40: ogłupieni przez środki przekazu,
Page 41 and 42: Staż, który prowadził Gregory tr
Page 43 and 44: weszliśmy na ten dach — tam nigd
Page 45 and 46: Miejscem swoistego ryzyka, wirem, g
Page 47 and 48: ezpieczeństwa czy kryzysu. Przykł
Page 49 and 50: ozdaje pudełka zapałek. (...) Lud
Page 51 and 52: wadzonej pracy, staną się w przys
Page 53 and 54: że chcą się zrozumieć i żyć j
Page 55 and 56: czone. Przyłączyłam się do tych
Page 57 and 58: oczekują!...) Spotkania parateatra
Page 59 and 60: Ta wspólna zabawa-nie-zabawa kaza
Page 61 and 62: trze, ogień — i jakąś czynnoś
Page 63 and 64: jakby jedyne fundamentalne Ja, niby
Page 65 and 66: Skąd więc obraza Niechęć skąd
Page 67 and 68: zejść z tej ziemi. Nie chcę tego
Page 69: yło to ciekawe. Wszystko zbyt łat
Page 73 and 74: drość, że mu wierzyłem. Był pr
Page 75 and 76: prowadzeniu. Dostałem jedną z nic
Page 77 and 78: odzajem międzynarodowego Woodstock
Page 79 and 80: mnie pójście za własnymi głębs
Page 81 and 82: ski), 3 inne z udziałem 120 osób
Page 83 and 84: Dwa rodzaje kultury Od roku 1970 na
Page 85 and 86: wycofuje się kuchennymi schodami,
Page 87 and 88: możliwa jest i w potocznym życiu,
Page 89 and 90: wzięcia naukowego lub artystyczneg
Page 91 and 92: Dwa bieguny kontaktu Jako twórca t
Page 93 and 94: naszego zrozumienia języka. Język
Page 95 and 96: (...) Ideologia Laboratorium nigdy
Page 97 and 98: zwie tego doświadczenia chodzi o d
Page 99 and 100: Przez Nocne Czuwanie przeszły setk
Page 101 and 102: potem błyskawicznie odwracam głow
Page 103 and 104: po locie jego ciała. Jakby on wyty
Page 105 and 106: ardzo mogą. Daje się możliwość
Page 107 and 108: odnaleźć, umiejętnie szukając,
Page 109 and 110: Kiedy jest obcowanie, kiedy się cz
Page 111 and 112: Na tym miejscu pragnę zwrócić uw
Page 113 and 114: wydaje mi się tekst kanadyjskiego
Page 115 and 116: postrzec nawet górę w pobliżu ic
Page 117 and 118: zawodnictwo. Grotowski jako pielgrz
Page 119 and 120: obrazy. Aktywna przygoda wędrówki
Page 121:
Instytut Aktora — Teatr Laborator
show all

Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - OtwÃ³rz KsiÄ Å¼kÄ

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - OtwÃ³rz KsiÄÅ¼kÄ