Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - Otwórz KsiÄ Å¼kę

— (...) Można by przypuszczać, że
wygnańcy mogliby się zebrać i cieszyć
sobą — wydaje mi się, że zdarza się to
nawet, choć bardzo rzadko. Ja już nie
mam — miałem dziesięć lat temu —
wielkich ambicji zmieniania świata i tak
dalej. I jest we mnie jakaś mała cząstka,
która tego żałuje. Ale trudno, nie mogę
zmuszać się do tego. Jest to przecież
także rodzaj pogodzenia się, a ja nie
jestem pogodzony z moim życiem, takim
jakie ono jest, z moim status quo.
Pogodziłem się raczej z tym, że ta ogólna
przemiana świata nie odbędzie się
za mojego życia (...)
— A co o Uniwersytecie we Wrocławiu
, — Naprawdę czuję, że Grotowski
jest jednym z ludzi, którzy zaszli w teatrze
najdalej z nas wszystkich. I w tym
sensie wywarł wpływ na tych, którzy
pracują w teatrze, i tych, którzy do niego
chodzą (...) Jego teatr jest bardzo dobry
i nie mogę oprzeć się uczuciu, że
jego Uniwersytet Poszukiwań ma wartość
ogólnożyciową (...) Mam bardzo
wiele podziwu dla Grotowskiego, kocham
go, a wynika to z jego wiary we
własną pracę, z jego głębi. Daje jej wyraz
w swej twórczości (...) Wydaje mi
się, że Grotowski ma jakąś siłę woli wynikającą
z bardzo głębokiej inspiracji
i olbrzymiej witalności (...)"
,0 czym warto mówić...' , z Josephem Chaikinem
rozmawiał Andrzej Bonarski, Dialog, Warszawa,
1975. nr 1 1(235), s. 103 110.
42