Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - OtwÃ³rz KsiÄÅ¼kÄ

More documents

Recommendations

Info

Program Globalny i Przedsięwzięcie Góra W sezonie 76/77 praca Teatru Laboratorium składała się z dwóch zasadniczych programów. Z jednej strony jest to szeroko zakrojony Program Globalny. Przy jego realizacji pracowali: Flaszen, Cieślak, Jahołkowski, Mirecka, Molik, Cynkutis, Scierski i Spychalski. Był to rodzaj „uniwersytetu poszukiwań" rozrzuconego po wielu krajach. Program Globalny polegał na prowizorycznym uruchamianiu ośrodków twórczych, pracujących przy różnych placówkach badawczych i kulturalnych w danych krajach. Pracownicy Laboratorium prowadzili w nich na zmianę działania z zakresu „kultury czynnej", niekiedy zaś skupiali się na problematyce bliższej nieco tradycyjnym dziedzinom twórczości. Cała działalność w Polsce skupiona była od 1975 do lata 1977 na „Przedsięwzięciu Góra" („Project: the Mountain of Flame") kierowanym przez Jacka Zmysłowskiego przy współpracy Zbigniewa Kozłowskiego i innych (między nimi Irena Rycyk). Realizacja tego Przedsięwzięcia, a raczej jego ostatniej fazy „Góry Płomienia" otworzyła następny etap pracy Instytutu i wymaga osobnego opracowania. Tutaj powiemy tylko, że w na- 98
zwie tego doświadczenia chodzi o dwa znaczenia: materialne — Góra jako wyniesienie topograficzne, cel wyprawy i mentalne — Góra jako jedno z centralnych miejsc wyobraźni gatunkowej. Góra jako miejsce, które skupia i fizycznie, i wyobraźniowo, a raczej — bez tego rozróżnienia, jako cel wyprawy zaznaczony w pejzażu ludzkim — płomieniem tego, co nieobumarłe w człowieku. Góra Płomienia jako miejsce twórczej inwazji i w planie przestrzennym, i w planie ludzkim. Jest to doświadczenie grupowe, nastawione na różnorodność dyspozycji jego uczestników. „(...) Chodzi raczej o głębinowy ruch w kulturze, który powoduje wyłanianie się jej nowej dziedziny, nie nazwanej jeszcze wyspy pośród jednostajnych wód steatralizowanych form codziennego bytowania i wyobcowującej się produkcji artystycznej. (...) Można powiedzieć, że wrocławska placówka to obecnie laboratorium nowego, nie znanego naszej kulturze „teatru" konfrontacji człowieka czy grupy ludzkiej z zamkniętą lub otwartą przestrzenią, gdzie dziełem jest samo obcowanie ludzi z sobą i ze zjawiskami świata widzialnego. (...) Nie ma mowy o chaosie i tłoku zdolnych jedynie do wyzwolenia czegoś w rodzaju rozprzężenia, nie pozwalających jednak na osiągnięcie szczególnej prostoty i delikatności, która pojawia się wówczas, gdy ludzie porzucają grę. Wyjściowe doświadczenia, za każdym razem inne, nie są żadną sztywną strukturą: ani fabułą, ani rytuałem, a mimo to są przejrzyste 99
Page 1:
Na drodze do kultury czynnej O dzia
Page 5 and 6:
W latach 60 zadał Grotowski teatro
Page 7 and 8:
Grotowski (...) wraz z rozwianiem s
Page 9 and 10:
perspektywie, którą widział dla
Page 11 and 12:
publikacjach autorzy wyrażają prz
Page 13 and 14:
Obserwujemy codziennie tysiące wyd
Page 15 and 16:
Święto Proces tworzenia sytuacji
Page 17 and 18:
powinna objąć nie tylko ludzi, al
Page 19 and 20:
Poszukiwania kulturowe z udziałem
Page 21 and 22:
Powstał szereg wyspecjalizowanych
Page 23 and 24:
Programem, który skupiał na sobie
Page 25 and 26:
wiedząc, że jest niemożliwy). Je
Page 27 and 28:
ognia. Znieruchomiali na polanie ż
Page 29 and 30:
Spotkanie Ludzi, będzie to tylko z
Page 31 and 32:
Każdy inaczej. Na koniec Ryszard z
Page 33 and 34:
ścia wszystkiego, jest cierpliwoś
Page 35 and 36:
dziej rewolucyjnymi doświadczeniam
Page 37 and 38:
ardzo wyraźna różnica między wy
Page 39 and 40:
ogłupieni przez środki przekazu,
Page 41 and 42:
Staż, który prowadził Gregory tr
Page 43 and 44:
weszliśmy na ten dach — tam nigd
Page 45 and 46: Miejscem swoistego ryzyka, wirem, g
Page 47 and 48: ezpieczeństwa czy kryzysu. Przykł
Page 49 and 50: ozdaje pudełka zapałek. (...) Lud
Page 51 and 52: wadzonej pracy, staną się w przys
Page 53 and 54: że chcą się zrozumieć i żyć j
Page 55 and 56: czone. Przyłączyłam się do tych
Page 57 and 58: oczekują!...) Spotkania parateatra
Page 59 and 60: Ta wspólna zabawa-nie-zabawa kaza
Page 61 and 62: trze, ogień — i jakąś czynnoś
Page 63 and 64: jakby jedyne fundamentalne Ja, niby
Page 65 and 66: Skąd więc obraza Niechęć skąd
Page 67 and 68: zejść z tej ziemi. Nie chcę tego
Page 69 and 70: yło to ciekawe. Wszystko zbyt łat
Page 71 and 72: witalność i realność zrodziła
Page 73 and 74: drość, że mu wierzyłem. Był pr
Page 75 and 76: prowadzeniu. Dostałem jedną z nic
Page 77 and 78: odzajem międzynarodowego Woodstock
Page 79 and 80: mnie pójście za własnymi głębs
Page 81 and 82: ski), 3 inne z udziałem 120 osób
Page 83 and 84: Dwa rodzaje kultury Od roku 1970 na
Page 85 and 86: wycofuje się kuchennymi schodami,
Page 87 and 88: możliwa jest i w potocznym życiu,
Page 89 and 90: wzięcia naukowego lub artystyczneg
Page 91 and 92: Dwa bieguny kontaktu Jako twórca t
Page 93 and 94: naszego zrozumienia języka. Język
Page 95: (...) Ideologia Laboratorium nigdy
Page 99 and 100: Przez Nocne Czuwanie przeszły setk
Page 101 and 102: potem błyskawicznie odwracam głow
Page 103 and 104: po locie jego ciała. Jakby on wyty
Page 105 and 106: ardzo mogą. Daje się możliwość
Page 107 and 108: odnaleźć, umiejętnie szukając,
Page 109 and 110: Kiedy jest obcowanie, kiedy się cz
Page 111 and 112: Na tym miejscu pragnę zwrócić uw
Page 113 and 114: wydaje mi się tekst kanadyjskiego
Page 115 and 116: postrzec nawet górę w pobliżu ic
Page 117 and 118: zawodnictwo. Grotowski jako pielgrz
Page 119 and 120: obrazy. Aktywna przygoda wędrówki
Page 121: Instytut Aktora — Teatr Laborator
show all

Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - OtwÃ³rz KsiÄ Å¼kÄ

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?

Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - OtwÃ³rz KsiÄÅ¼kÄ