Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - Otwórz KsiÄ Å¼kę

wał się zwykle żałośnie bezużyteczny, gdy
przychodziło im mierzyć się z tak osobliwym
i do niczego nie porównywalnym
dziełem, jak np. „Apocalypsis". To
burzy spokój, może wywoływać odruchy
niechęci (...) Grotowski prawdziwie
wstrząsnął teatrem, a ferment, jaki wywołał
swoimi teoriami i praktyką, okazał się
dla starej sztuki ożywczy (...)
Grotowski — jeśli miał pozostać wierny
sobie— musiał wyjść z teatru. W tej
decyzji widzę heroizm, a nie tchórzostwo.
Zejść dobrowolnie z piedestału i ruszyć
znowu w nieznane i trudne, ruszyć w sytuacji,
w której naprawdę można chyba
dożywotnio dyskontować na znacznie
pewniejszym gruncie swą pozycję i dorobek
— to decyzja tak dalece niekonwencjonalna,
że aż trudna do przyjęcia (...)
Najważniejsze jednak: Grotowski n i e
został prorokiem, chociaż niektórzy
tak go widzą. Prorocy głoszą światu
swoje (lub im ,,objawione") prawdy.
Prorocy są pewni swego. Grotowski
szuka (...)
Warto pamiętać, że doświadczenia parateatralne
realizowane koło Oleśnicy nie
mają nic wspólnego z „produkowaniem"
spektaklu czy jakiegokolwiek dzieła, które
można innym dać do skonsumowania.
Produktem — jeśli tak można to nazwać
— są tu same p r o c e s y, w tym procesy
twórcze. Z tego powodu sensowne jest tu
tylko czynne uczestnictwo (...)
Wszędzie, gdzie chodzi o zespołową
realizację jakiegoś twórczego przedsię-