Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - Otwórz KsiÄ Å¼kę

ognia. Znieruchomiali na polanie żegnamy
odchodzące słońce, zbici w krąg witamy
je rano mruczeniem.
Tarzam się na ziemi. Cały jestem wymazany,
mam grudy we włosach. Ziemia,
zapomniane, nieorganiczne ciało (...)
Wpadam do dołu z błotem. Zagarnia mnie
jego muliste wnętrze. Trzepię gwałtownie
rękami. Pomagają mi czyjeś ręce. Wydobywam
się jak z czeluści na światło. Stoję
przed kilkumetrowym słupem ognia. Tu
trzeba odwagi. Rozbiegam się i — fruwając
— staję się cały swoim ciałem (...)"
„Człowiecza Całość i ludzka Rodzina" Odra,
Wrocław, 1976, nr 5(183), s. 64 67. (Wszystkie
cytaty z dokumentacji prasowej nie opatrzone nazwiskiem
pochodzą od autora opracowania).
Trzy takie staże odbyły się późną jesienią 1974 r.
i wczesną wiosną 1975 r. z udziałem 148 osób, przy
czym liczba uczestników wzrosła podwójnie: od 35 w
pierwszym stażu do 68 — w trzecim.
,,(...) Nie można negować ogromnych
teatralnych osiągnięć Grotowskiego, należy
jednak zdecydowanie oddzielić twórczość
Grotowskiego do „Apocalypsis" od
tego, co realizuje po tym przedstawieniu.
Grotowski znalazł się w krytycznym punkcie.
Wychodząc z teatru może wejść tylko
do rzeczywistości, a więc musi stać się
prorokiem. (...) Podróż („Święto") jest więc
próbą realizacji fabularnej postulatów filozoficznych
(...) To jednak teatr, teatr, w
którym widzowie są aktorami (...)
Atmosfera jakby wywoływania nowych
Mitów, Rytuałów, Nowej Religii wydaje
29