Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - Otwórz KsiÄ Å¼kę

okres „towiańszczyzny"), trudno pokazać,
że potrafimy lepiej uzasadnić lepszy teatr
Sławomir Magala, „Teatralizacja życia", Literatura,
' Warszawa, 9 września 1976, nr 37(239).
Pod takim naporem u niektórych wyłoniło się nieuchronnie
poczucie pilnej potrzeby takiej działalności,
która byłaby innym biegunem demokratyzacji kultury,
biegunem „kultury czynnej". Ta potrzeba nie wynika
bynajmniej z chęci odrzucenia „kultury biernej", tzn.
rozumianej jako — zapośredniczony poprzez dzieło —
proces obcowania odbiorcy z twórcą. Raczej jako
dążenie do przywrócenia tak gwałtownie zachwianej
równowagi. Ludzie bowiem poczuli się osaczeni przez
konwencje w stopniu, jak można sądzić, dotąd nie
doświadczanym.
Poszukiwania kulturowe wrocławskiego
Laboratorium są próbą znalezienia jednej z możliwych
odpowiedzi na tę potrzebę.