Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - Otwórz KsiÄ Å¼kę

się bardzo niebezpieczna i prowadząca
na manowce. Proroków nawołujących do
powrotu do Natury było i jest bardzo wielu.
Grotowski nie proponuje tu nic nowego.
Nie ma już możliwości powrotu (i nie
ma sensu) do sytuacji sprzed tysięcy lat
(...) Oddając pokłony Naturze nie można
zapomnieć o tym, że musimy codziennie
się z nią zmagać, aby przetrwać. Podstawą
egzystencji nie są igrzyska, tylko
chleb (...) To, co proponuje Grotowski
jest bardzo charakterystyczne dla „świata
artystycznego", dla ludzi, którzy nie poczuli
nigdy, co to znaczy zbudować coś
materialnego, bezpośrednio potrzebnego
do egzystencji (...) Wszystko to jest jednak
sztuczne, jakby chore, teatralne.
Przypomina momentami zabawy arystokratów
z XVIII wieku. Wtedy także budowano
Arkadie, Krainy Szczęśliwości (...)
W praktyce, na Święcie przebywają młodzi
ludzie, którzy nie rozumieją idei Grotowskiego.
Oprócz naturalnej wrażliwości
(nie zawsze), naiwności, oczekiwania
czegoś niezwykłego, dotknięcia idola,
trudno w rozmowie z uczestnikami doszukać
się jakiejś głębszej myśli, uzasadnienia
przybycia na Spotkanie (...)
Jest to interesujący, momentami bardzo
piękny eksperyment, lecz niestety,
tylko eksperyment teatralny, mający w
teatrze swoje źródło (...) Święto jest tylko
chwilowym oddaleniem się od codzienności
i jeśli nawet przez chwilę wydaje
się nam, że dotarliśmy do siebie (de facto
biologicznie), że jest to upragnione
30