Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - Otwórz KsiÄ Å¼kę

— późnym latem 1973 r. w Pensylwanii (Stany
Zjednoczone),
— późną jesienią 1973 r. w Bretanii (Francja),
— wiosną 1974 r. w Nowej Południowej Walii
(Australia).
Istotę tych doświadczeń źródłowych oddawał
Grotowski na początku lat 70 słowem Święto. Jego
wypowiedzi z tego okresu rządzą się logiką
paradoksalną. Ale w swym, by tak rzec, przesłaniu praktycznym
są one zakorzenione w realiach życia.
Czym był ten akt własnego szukania Czym było
Święto
Grotowski formułował to na przykład tak. Jeśli ktoś
ma przekonanie, że można zmienić życie świata, ale do
czasu, aż nie stanie się to faktem, żyje byle jak, to jego
postępowanie stwarza sytuację, w której ów ktoś
tworzy dzieła nawołujące innych do tego, żeby
ulepszali świat i życie, sam natomiast ciągnie z tego
korzyści. Jeśli — inaczej — ktoś dochodzi do wniosku,
że zmiana zaczyna się od zmiany jego własnego życia,
to — prędzej czy później —jawi się przed nim pytanie:
czy można się zmienić bez związków z innymi Ponieważ
nie można mieć znaczących związków ze
wszystkimi, wobec tego powinno się szukać takich
ludzi, którzy są nam — wyjściowo jakby — pokrewni,
to znaczy owładnięci podobną, artykułującą się na
różne sposoby, potrzebą.
Rzecz jasna, taki związek — jeśli ma być czymś
istotnym — nie może urzeczywistniać się w sytuacji
komunikacyjnej, w której kontaktują się ze sobą nie
niepowtarzalne jednostki, lecz partykularyzacje ról
społecznych. Musi być stworzona nowa, specjalna
sytuacja, która nie tylko nie przeszkadzałaby takiemu
porozumieniu, ale — poprzez wytworzenie ,,rytmu
przestrzeni, czasu, swobody" — ułatwiłaby je i nasiliła.
Taka — samosterowna — sytuacja,aby była pełna,
18