Македонски

46Синдикатите во 21. век. Прирачник за дискусија за синдикатите во земјите во транзицијаќе го пренесе на членството. Врз основа на овој комплекс од задачиза проширување на компетентноста, јасно е, очигледно, дека сетоова мора да биде испланирано, раководено, но исто така, и финансираноцентрално. Ако се прават тренинзи малку таму, малку ваму,воопшто нема да има ефект. Потребен е среднорочен и долгороченплан за образование, кој е тесно поврзан со основните теми и целина организацијата.Тоа не треба да биде правило да се гушат децетрализиранитеобразовни активности. Напротив, тоа, како дел од целината, е многуважно, бидејќи децентрализираните образовни активности можат итреба да допрат до колешките и колегите на лице место. Покрај тоа,постојат низа прашања и теми кои се од особено значење токму наниво на претпријатие, како што е, на пример, здравствената заштитана работното место, политиката на колективно преговарање – тамукаде што (допрва) треба да се склучат колективни договори, и сл.Сега, значи, е потребно посочените фактори – способност за наметнувањеи компетентност – да се применат во секојдневните активности.За да можат тие со успех да се развијат, од организацијатаќе се бараат натамошни способности, кои во продолжение ќе бидатпретставени.Локално присуствоСиндикалната работа од самиот почеток се темелела секогаш врзличната моќ на убедување и поврзаноста на синдикалните лидери ичленовите. Овие лични контакти не можат да се заменат со ништодруго. Можно е да се надополнат со разни други извори на информации,но сепак, личниот контакт секогаш е појдовна точка кај некого дасе побуди интересот за активностите и целите на синдикатот.Поради тоа, целта на секоја синдикална организација треба дабиде присуството на сите оние места каде што живеат и работат вработените.Навистина, оваа високо поставена амбициозна цел тешкодека може во практиката да се исполни целосно, бидејќи често недостигаатсредства. Токму поради тоа за модерен синдикат е потребнода ги исцрпи сите свои можности за да може покрај централната