Македонски

Синдикатите во 21. век. Прирачник за дискусија за синдикатите во земјите во транзицијакување нови членови, хоризонтално да се пренесуваат и на другитеорганизации. Начелно, тоа се однесува како за размена на личнитеискуства во соодветните тела и работни групи, така и за разменаво разни медиумски форми (мејлови, синдикални весници, брошури,итн.).Имајќи го предвид фактот дека во најголем број земјиво транзиција има повеќе од една синдикална организацијана највисоко ниво на организираност, треба да се размислиза размената меѓу нив. Идејата за конкуренција помеѓусојузите треба да биде подредена на идејата за што посилносиндикално движење, што е единствено по клучнитепрашања. Ова е потребно и заради тоа што и натаму постојатмногу големи прашања во трудовата сфера, на коидосега синдикатите речиси и да не им обрнувале вниманиеи не биле обработувани, така што постојната конкуренција,кога се работи за привлекување нови членови, можеда се запостави во оние подрачја каде што нема воопшто,или нема доволно организирани членови, како што семалите и средни претпријатија, во секторот на услужнидејности, кај учениците, студентите и младите на пракса,итн. За жал, ситуацијата е таква што различните синдикалниорганизации на највисоко ниво на организираност,односно нивните грански синдикати, често едни на другимеѓусебно си конкурираат, таму каде што се повеќе застапени.Во таква ситуација се случува – гледано од странана едно силно и единствено синдикално движење – успехотда биде еднаков на нула. Членовите преминуваат одеден синдикат во друг, но многу ретко се вклучуваат нови.Да го погледнеме ова во светло на наведените цели за успешнасиндикална работа во земјите во транзиција. Како на идеален начинможе да се најдат „вистинските“ структури?82