Скачать книгу - Kitabxana

Nikolayevnanın yanına. “Mən neyləyim, hə?” özözünədeyindi.“Gəlin də Annanın dediyini deyir. Ayağı yertutacaq köpək qızının... Nə edək, hə?”. Bu vaxt telefonzəng çaldı. Ana elə bil bu zəngi gözləyirdi, dərhaltelefona cumdu.-Alo,-səsində titrəyiş vardı.-Necədi?-Ah, Lətiş, qızım, sənmisən? Necə olacaq?.. Əvvəlkikimi... Yenə uymuşdur... Anna Nikolayevna deyir ki,öləcək...-Elə oğuldansa, olmamağı yaxşıdı...-Ah, canım mənim, qardaşındı, elə demə...-Qardaşım olsa da, kişi deyil... Bunamus köpəyoğlu!-Qızım, atanı söymə... Axı bizim adımız, sanımız....-Rəhmətlik atamın başını yerə soxdu...Sənin..... oğlun!-Qızım, axı sən hər şeyi niyə mənim üstümə atırsan?-Çünki günahın böyüyü səndədi, ana! Əvvəldən pistərbiyə verdin, onu tənbəlliyə öyrətdin! Sərbəstlikvermədin oğluna!-Eh... sərbəstlik... elə bilirsən sərbəstlik yaxşı şeydi?Qızım...-Zinyət xanım göz yaşlarını saxlaya bilmirdi,-Axı, mən...-Bəli sən, sənnn... Gül kimi arvadı var, qızı var...Onlara da əzab verirsiz... Sənə dedim axı vaxtında ayıronları, qoy öz əlləri, öz başları olsun. Demədim?-Dedin... qızım.. axı o mənim bircə oğlumm...-Ana, məni əsəbləşdirmə, yenə bax dəstəyi atacamyerə... Daha dözə bilmirəm...Zinyət xanım göz yaşları içində dəstəyi yerəqoydu. Otağa dərdli sükut çökmüşdü. AnnaNikolayevna ayaqları ucunda necə gəlmişdisə, eləcə dəçıxıb getdi. Düşündü ki, artıq burda qalmağın mənasıyoxdu. Bu dəqiqə Zinyət yalnız mərhum əri haqqında12