Скачать книгу - Kitabxana

məvaciblərdən düz üç dəfə çox.Hətta toy gününü də təyin elədilər. Buna Ramiznecə də sevinmişdi?! Amma heç ikicə ay keçmədi ki,Sona özündə dəyişikliklər hiss elədi. Doğrudur,hamiləlik əlamətləri bir elə özünü göstərmirdi. Ammason günlər Sonanın rəngi-rufu xeyli dəyişmiş, iştahasıkorlanmış və bunu evdən gizlətməyə çalışmışdı. Dünənhəkimə getdi, dedilər ki, uşağın var… Hə, bax, hər şeyburdan başladı…Sonanın könlü açılmadı; işdə hələ heç kəsinxəbəri yox idi. Ürəyinə dammışdı ki, bu xəbər heçyerinə düşməyəcək. Çünki şirkətdə xeyli vaxtdan bəriişləyən Nensi (o, Nərmin idi, amma şirkətdə Nensiolmuşdu) demişdi ki, xaricilər uşaqlı qadınları məsulişə götürmürlər. Çünki uşaqlı qadınlar səmərəli işləyəbilmir, tez-tez qayğıları olur, onları da belə şeylərmaraqlandırmır. Onlar əsasən subay, cavan qızlaraüstünlük verirlər. Sona bunu özü də hiss eləmişdi vəelə dünən gecədən bəri qərara almışdı ki, bu gün səhərgəlib uşağı götüzdürsün. Səbəblərdən biri buydu, o biridə adət-ənənə. Oğlan evi gəlini uşaqla qəbul eləməz!Heç vaxt! Doğrudur, bunun Ramiz üçün bir eləəhəmiyyəti yox idi. Amma adət var, ənənə var axı!Səhər qonaq otağında saçlarını darayırdı, balacabacısı Səbinə də gəlib düz durdu onun qabağında;uzun, qara saçlarına düzdüyü rəngli kəpənəkləriSonaya göstərib dedi:– Bax, sənin toyunda bunları taxacam…– Səbişka, bunlar sənə necə də yaraşır!– Sən də gözəlsən, amma bu gün heç xoşumagəlmirsən. Romayla küsmüsən?– Yox, Sabişka. Roma gözləyir, mən tələsirəm.Get mənim iri dişli darağımı gətir…Səbinə yüyürüb darağı gətirdi. Bacısının qayğılı-53