Скачать книгу - Kitabxana

ölümümə əsas səbəb də düşünməyim oldu. Beşyaşından düşünməyə başlayan uşaqdan nə gözləyəsən?Beş yaşından körpələr evinə verilən uşağın ömrü-gününecə olar ki?Müdirə xanımın otağında atamla olan söhbətdumanlı olsa da yadımdan çıxmır.- Anası öldü, mən baxa bilmirəm...Xahiş edirəmm... yalvarıram... uşaqxəstədi...mənim də imkanım yoxdu...-atam deyirdi.- Sənədləri var?-müdirə xanım gözləriilə məni süzdü.- Hazırdı... bütün sənədlər burdadı...yenə lazım olsa...- Qızım, adın nədi?-müdirə xanımsoruşdu.- .......Gözlərimi zilləmişdim atama. Qorxurdum.Amma bilmirdim nədən qorxurdum. Susurdum.Bilmirdim ki, nə üçün susurdum. Atam məni yanındaotuzdurdu, saçlarımı tumarlaya-tumarlaya dilləndi:-Səndən adını soruşur, qızım... (Bu, atamınyadımda qalan mənə ilk və son müraciəti oldu,daha atamla bağlı heç nə xatırlaya bilmirəm.)- Azərin...- Maşallah! Neçə yaşın var?-deyə müdirəxanım ciddi görkəm aldı.-Beş... Gələn il altı olacaq...-dedim.-İnşallah!Həmin gün atam məni müdirə xanıma təhvilverib getdi. Qəribədi, mən ağlamadım. Mən ona “ata,getmə!” demədim. Mən ona heç “sağ ol!” da demədim.Bu, deyəsən müdirə xanımı xeyli təəccübləndirmişdi.42