Скачать книгу - Kitabxana

uçgəllər. Ötən il yenə ezamiyyətdən qayıdırdı,təyyarədə birdən-birə ürəyi tutdu; ta Bakıya qayıtmadı,Parisdə düşdü, apardılar xəstəxanaya. Həkimlər dedilərki, ürəyinizin istismar müddəti qurtarıb, dəyişdirməklazımdır...Hə, deməli, bundan sonra ər-arvad başladılarcavan ürək axtarışına; Las-Veqasda tapdılar. Yaxşı ki,Polun klinikasında Las-Veqaslı cavan oğlanın ürəyinihələ satmamışdılar. Hər şey uğurlu oldu. Amma indi,bu dəqiqələrdə Məmməd, azərbaycanlı kimi düşünür,amerikalı kimi hiss edirdi. Arvadı bir də soruşdu:– Mişa, ürəyin necədi?– Dəf kimi!Birdən-birə Məmmədin kefi yüz vurdu və birandaca hər şey -qorxu, gizilti, sərinlik yox oldu. Əgər otərəfdə oturan qara qalstuklu, işgüzar görünən kişi, yada arvadının arxa tərəfində əyləşib «Vaşinqton post»qəzetini vərəqləyən o cavan oğlan, ya da lap küncdəkikreslolarda nə barədəsə italyan dilində çılğıncasınamırt vuran yaşlı kişilər və qadınlar olmasaydı, bəlkə dəarvadıyla durub rəqs edərdi; dünən gecə Las-VeqasdaPolun evindəki rəqsdən.– Görürəm! Day üç milyonluq ürəyin sahibi belədeyər də. Cavan oğlan kimi danışırsan!! Özüvü Bakıyasaxla, -elə bil qadın da ərinin ürəyindən keçənləriduydu.– Darıxmışam...-kişi əlavə etdi.– Mənimçün?– ........– Nə bic-bic gülürsən? Amerikan ürəyiistəyirdin, özü də cavan ürəyi... Arzuva çatdın... Taməni neynirsən?– Sara, Bakıya çatan kimi düz Mərdəkana...– Helə niyə?127