Скачать книгу - Kitabxana

ağardı.– Bir hadisə baş verib? - soruşdu.– Hə... Maşınla adam vurmuşam!– Ölüb?– Bilmirəm... Amma üstündən keçdim, bərkgəlirdim, -deyə iki əli ilə sifətini örtüb ağlamsındı.– Yaxşı, yaxşı.... sakit ol!-deyə Rozitta sərin pivəşüşəsini soyuducudan çıxarıb Liliyə uzatdı. Sonra:– Görən oldu?-deyə soruşdu.– Yox, deyəsən ətrafda heç kim yox idi. Bir də kigecə yarıdan keçib, sizə çataçatda birdən qarşımaçıxdı... Kişiydi.... ucaboy.... qara kostyumda... Maşınıtez saldım qaraja....– Yaxşı, yaxşı... özünə gəl... Səhər bir şeyfikirləşərik... Kaş vurduğun adam ölməyə... Dalıncamaşın-zad düşmədi ki?– Yox, deyirəm sizin evə çatmamış qaranlıqdalan var, onu burulanda oldu... Heç kəs gözədəymirdi... Eşşək oğlu, gecənin bu vədəsində oralardanə gəzirsən axı?Ağ Cipə demək olar ki, heç nə olmamışdı, olanhəmin o ucaboy kişiyə olmuşdu, Lilinin dediyinə görəmaşının təkərləri altından dəhşətli çığırtı eşitdi, sonraəyləci basdı, kişi tir-tap asfalta sərələnmişdi, hər haldao, qorxudan maşından düşmədi, amma güzgüdəınbaxıb gördü ki, əynində qara kostyum, ağ köynək olankişinin baş hissəsi təkərin altında qalıb, bundan sonraCipi nə vaxt gətirib qaraja saldığı yadında deyil.Rozittanın heç ağlına belə gəlməzdi ki, bu,doktor ola bilər. Axı doktor ondan təzəcə ayrılmışdı.Amma həyatda belə təsadüflər olur. Bu, təsadüf olabilərdimi?– Bu da axırı!-deyə Lili pivə şüşəsindən qurtumvura-vura başını tərpətdi.149