Скачать книгу - Kitabxana

dəhşətli ola biləcək xəbərlər vardı: müharibəninyeddinci ayı atam əsir düşüb, onu Almaniyayaaparıblar; əsir düşərgəsində düz 3 il 23 gün olmazınişgəncələrə məruz qalıb, sonra da müharibəninqurtarmağına az qalmış bir alman qadını onadüşərgədən qaçmaqda kömək edib və həmin qadınlabirgə İsveçrəyə gediblər. Müharibə qurtarandan sonraisə Sovet İttifaqına qayıda bilməyib; orada deyirmişlərki, Stalin qayıdanların hamısını Vətən xaini adı altındagüllələtdirir. Atam bu ad altında ölməkdənsə naməlumqalmağı daha şərəfli bilib. Sonralar atam həmin almanqadını ilə evlənib, üç uşağı var - iki oğlan, bir qız.Deməli, mənim bacım və qardaşlarım da varmış!Aman Allah! Bu yuxudurmu? Bütün bunlar bir yana,bu xəbəri anama necə çatdıraçağıq? Bu barədə xeylidüşünüb-daşındıq, Abbas dayım qərara aldı ki, kəndəbirlikdə gedək.Kəndə az qalmış ürəyim guppultu ilə döyünməyəbaşladı. Günəş dağların arxasında gizlənsə də havahələ tutulmamışdı. Dağların başı ağappağ çənəbürünmüşdü. O anlarda mənə elə gəlirdi ki, dağlarkədərlidir; onlar da bizim Qum kəndinin adamlarınabənzəyir; gah düşüncəli, gah qayğılı, gah kədərli, gahda parlaq günəş şüalarından işıq saçır, sanki bununlakənddəki toy-bayram əhval-ruhiyyəsini nümayişetdirirlər. Bu dəfə isə elə bil ətəklərindəki yaşıllıqlar vəmeşəliklərın üstünə nəhəng bir kölgə qonmuşdu;həmişə başını dik və məğrur, qarlı və təmiz saxlayanbizim dağların başı görünməz olmuşdu.Kəndə girəndə evimizin qabağındakı məscidinminbərindən əzan səsi gəldi. Məşədi Şıxəlinin yanıqlıvə həzin səsi bütün kəndi başına götürmüşdü. Şıxəliəmi uzun illər idi ki, demək olar ki, hər gün üç dəfəminbərə çıxıb azan verirdi. Kənddə danışırdılar ki,161