Скачать книгу - Kitabxana

Sevimli arvadını itirəndən sonra babası ölənədəkevlənmədi; nə sağlığında, nə də yoxluğunda onaxəyanət etmədi; bütün mehrini, diqqət və qayğısınınəvəsi Rozittaya yönəltdi. Rozittaya görə babası kişikimi yaşadı, kişi kimi də öldü! Ona da təxminən beləsilazımdı, vəssalam...Bir payız səhəri yuxudan duran kimi adəti üzrəgüzgüyə baxdı; insan gərək hər səhər güzgüdə özünətamaşa etsin. Xüsusən, qadınlar özlərinə gündə azı biron dəfə güzgüdə baxmalıdırlar. Güzgü qadının əlavəgözləridi; hər tərəfdən onu qoruyur, ona yaşı barədədüşünməyə imkan vermir. Bu ilıq düşüncələrlə o,çiyinlərinə tökülmüş qapqara uzun saçlarını aram-aramdaramağa başladı; zərif biçimli əndamına, boyunauyğun uzun və incə ayaqlarına, aram-aram qalxıb-enənsinəsinə güzgüdə baxdıqca onun hələ ömründə kişiöpüşü dəyməmiş xırda cəhrayı dodaqları qaçır,simasına hopmuş səhər yuxusunun havası sürətləəriyirdi.Dünən gecədən qəti qərara gəlmişdi; səhər qəzetəelan verəcək. Güzgü ilə “söhbəti” uzun cəkmədi.Tələsik bir fincan qəhvə içib aşağı endi, həyətdəki iriqarajda ağ “Mersedes”inə əyləşib redaksiyayayollandı.Reklam və elanlar şöbəsində təxminən onunyaşında olan qılıqlı qız Rozittanın məqsədinisoruşandan sonra ona kağız və qələm verdi, gülərüzlədedi:- Buyurun, xanım, istədiyiniz elan mətnini yazıbverə bilərsiniz!Rozitta əvvəlcə bilmədi nəyi və necə yazsın. Bu,elə-belə məsələ deyildi. Gərək elə bir elan verə ki, həmcəlbedici olsun, həm də onu düzgün başa düşsünlər.Bir qədər fikirləşəndən sonra aşağıdakı elanı yazdı:135