Скачать книгу - Kitabxana

Görəsən Tərlan onlardan hansını nəzərdə tuturdu? Hərhalda, ikisinin də ürəyinə damdı ki, bu gələn oğlandı.Beş kilo. Amma çadırdan daha səs gəlmədi; heç kəscınqırını çıxarmırdı. Gəlin daha zarımırdı, arvadlarbirdən-birə səslərini xırp kəsmişdilər. Çağa ağlamırdı.Görən nooldu bunnara?Babalar karıxdılar. Hərə bir tərəfə getdi. Birazdan yenə qayıtdılar. Çadırdan yenə səs gəlmədi.Qəlyan tüstülədən Abbas kişi hövsələdən çıxdı.Oğlunu hayladı.– A bala, Vidi hardadı?– Lətifin dükanından hələm qayıtmayıb…– Bə, Rafiq hara yox oldu? - bu dəfə indicədoğmuş gəlinin atası, həmin o nimdaş köynəkli Əhmədkişi soruşdu.– O da Vidinin dalıyca getdi…– Ay oğul, Mamed, bir gör orda noldu, niyəçıxmırlar çölə?-deyə Abbas kişi cibindən dəsmalınıçıxarıb alnının tərini sildi.Tərlan xala güllə kimi çadırdan çıxdı, əlində boşvedrə istədi cumsun arxa, Məmməd qoymadı, vedrəniqapdı, nəsə ciddi bir şey olduğunu sanki anladı, özüyüyürdü arxa. Arvad hövllənmişdi. Danışa bilmirdi, azqala yıxılacaqdı.– Ay arvad, noldu, niyə dinmirsən?– Başımıza xeyir…– Heylə de dayna, ə, təbrik… Sözümüz sözdüha… Bu gejə səhərə kimi vurajıyıq, hıy?-Abbassöyüncək arvadın sözünü kəsdi.– Aman ver dayna, qızın vəziyyəti xarabdı…Rizvan noldu?Babalar yenə narahat oldular. Çadırdan Suğraxala da çıxdı.– Azz, Tərlan, bir bura gəl dayna… Bu uşaq niyə86