Скачать книгу - Kitabxana

fasilələrlə də olsa Musanın zəngləri ara vermir, bəzənsevgililər səhərədək danışırdılar. Bu dəfə Musanın sərtvə soyuq səsi Nərminəni həqiqətən üşütdü. O,həyəcandan kəkələdi:- Sən nə danışırsan? Necə yəni gedirik?- ......- Bəs sizinkilər?- .......- Axı bizimkilər bilmirlər?- .......- Musa, bu, yaxşı iş deyil...- ...................- Əlbəttə, sevirəm...- .......- Əlbəttə, mən də hər şey edərəm....- ............- Hmmm... (ağlaya-ağlaya). Mən də...səni heç kimə dəyişmərəm....- .................- Yaxşı... mən də...Az öncə qızın zərif və ətirli nəfəsinə bürünənotaq hıçqırtılarla doldu. Bayaqdan o tərəf bu tərəfəvurnuxan Anjelanın da yuxusu ərşə qalxmışdı; o,qarışıq fikirlərin caynağından qurtulmamış qulağınasəs dəydi. Bu, qızının hıçqırtılarıydı. Ana cəldyerindən durdu, elə gecə paltarındaca qızın otağınagirdi.- Nora, (o, qızını həmişə belə çağırardı)niyə ağlayırsan?- deyə titrəyən əliniüzüqoylu uzanmış Nərminəninsaçlarında gəzdirdi.- Onlar gəlməyəcək...- Kimləri deyirsən?24