Скачать книгу - Kitabxana

qayğılı güzgüləndiyini görüb yenə soruşdu:– Nolub e sənə? Üzündə xallar nədi belə?Sona diksindi. Elə bil üzündəki sarımtıl ləkələrəindicə fikir verdi. Hə, deyəsən işlər doğrudan dakorlanıb…– Sabişka, abortdan sora bunlar düzələcək…– Abort nədi?– Sən belə şeyləri bilməzsən? Hələ uşaqsan…Səbinə heç nə demədi, sonra mənalı-mənalı, birqədər də müəmmalı-müəmmalı bacısını süzdü, sonranə fikirləşdisə, qəfil mətbəxə tərəf yüyürdü. Və ordaqab-qacaqla eşələnən anasına dedi:– Mama, Sendinin üzündəki xallar abortdansonra düzələcək…Məryəmi elə bil tok vurdu, cəld qonaq otağınatərəf qaçdı.– Sendi, bu nə danışır? Nə abort, nə xal? Belədur görüm… - deyə əli ilə Sonanın çiynini özünə sarıçəkdi.– Mama, mən aborta gedirəm…– Dəli olmusan?– Yox, biz orda… kollecdə… evlənmişik…– Azz… sən nə danışırsan? Başına hava gəlib?– Yox, mama, mən doğru deyirəm… Dünəngetdim həkimə, mənim uşağım var…– Kül mənim başıma! Sən ha vaxt uşağa qaldın?Səni ora göndərən gün daş düşəydi başıma! Az, toyabir ay qalıb, dayan bir görüm…Bayaqdan bu söhbətləri həyəcanla dinləyənbalaca Səbinə nəsə qorxulu və dəhşətli bir hadisəninbaş verdiyini anladı, səssizcə keçib oturdu divanda,bacısının ona Amerikadan gətirdiyi ağ donlu gəlinciyiuzatdı ayaqları boyunca; sonra öz balaca donunugötürüb kuklanın üstünü örtdü. Maraqla anası ilə54