Скачать книгу - Kitabxana

güldülər. Məmməd sakvoyajları aeroport xidmətçisinətəhvil verən Limuzinin zənci sürücüsünə lap elə bil pulkəsən maşının ağzından təzəcə çıxmış şax bir mindollarlıq əskinas uzadıb nəzakətlə dedi:– Cek, mersi! 17 Bunu da bazarlıq edibuşaqlarınıza bir şey apararsınız.Həmin o zənci də həm Məmmədin, həm dəarvadının əlindən öpüb çox razı getdi. Qadın xariciölkələrdə ərinin bu səxavətini dəfələrlə görmüşdü vəhəmişə də bunu heyranlıqla qəbul etmişdi. Bu dəfə dəbelə oldu və ər-arvad ta təyyarəyə minənə kimi birucdan pul səpələdilər. Varlığa nə darlıq?!...Məmməd hələ də ürəyini tutmuşdu və o,arvadının hayında deyildi. Məmməd ürəyinin hayındaidi və nəhayət, o da təyyarənin ona tərəf olanillüminatorundan aşağı baxmağa başladı. Buludlarınarasından Yer hələ itməmişdi, görünürdü; yerinüstündə ucalan göydələnlər, onlardan lap aşağıdagörünən maşınlar isə iynənin deşiyindən keçə biləcəkqədər xırdaydı. Və təyyarə Yerdən uzaqlaşdıqca Nyu-Yorkda bir az əvvəl gördüyü nəhəng göydələnlər,rəngbərəng, növbənöv maşınlar balacalaşırdı; harasatələsən-gecikən adamlar da balacalaşa-balacalaşagörünməz oldular. O, indi Bakı haqqında düşünürdü.Düşünürdü ki, hələ qarşıda uzun bir yol var. Bu yolgöy yoludur; səmada dayanacaq yoxdur, səmadaişıqfor yoxdur, amma burdan aşağı-Yer, dahagörünmür. Buna görə də qorxuludur, təhlükəlidir. Bəli,əgər hündürlüyə qalxdınsa və o hündürlükdən heç nəyigörə bilmirsənsə, demək qorxuludur. Bax, bu qorxuonun bütün canını və sinəsində döyünən təzə amerikanürəyini əsdirirdi. Bəlkə elə buna görə də o, dahagöylərdə uçmağı istəmirdi; usandırmışdı onu bu17 Fransızca “təşəkkür” mənasında.126