Скачать книгу - Kitabxana

acısının söhbətinin ardına qulaq asdı. Anası deyirdi:– Biabır olduq, biabır olduq! Papan bilsə, bizitikə-tikə doğrayacaq…– Mən daha heç kimdən qorxmuram… İndiRamiz məni gözləyir, ikimiz də gedirik. O, artıq hərşeyi bilir.– Sendi, dayan bir görüm. Hara tələsirsən? Bəlkəabort lazım deyil?– Yox, mama, artıq mən qərara gəlmişəm.– Axı sən hələ uşaqsan, cəmi iyirmi yaşın var…Qızım, sözə qulaq as, aborta getmə…– Deyirsən, toyda hamı mənim qarnıma tamaşaeləsin?– A bala, axı siz nişanlısız, nolar! Dayan görüm,bu nə işdi?Məryəm mətbəxə cumdu, telefon dəstəyiniqaldırdı, bir iki nömrə yığdı, sonra nə düşündüsə,dəstəyi yerinə qoydu; balasını itirmiş qaranquşlar kimio biri otaqlara girib çıxdı. Heç özü də bilmirdi nəetmək istəyir.Səbinə bir xeyli bacısına baxdı, sonra böyüklərkimi sual verdi:– Sən hara gedirsən?– Gedirəm uşağı götüzdürüm…– Sənin uşağın var?– Var. Amma onu öldürmək istəyirəm…– Öldürmək istəyirsən? – deyə Səbinə divandansıçrayıb yenə anasının üstünə qaçdı.– Mama, mama! Sendi uşağı öldürmək istəyir!-deyə qışqırdı. Məryəm əsəbdənmi, ya həyəcandanmıəsirdi. Elə bil topa-topa buludlar göy üzündən düşübgirmişdi ananın gözünün içinə, bu saat ordan leysantöküləcəkdi. Yenə bir yerdə qərar tuta bilmədi, yenəgəlib oturdu qızının yanında. Dedi:55