Скачать книгу - Kitabxana

hazırsanmı? Gedirik bizim kəndə. Sonra kilsəyə...sonra restorana... sonra səyahətə... sonra.... sonra...”Bu ilıq, əsrarəngiz, həm də çox uzaqgörünməyən xəyali duyğularla o, əslində Bakıda dayaşaya bilərdi. Bəs necə oldu ki, bu duyğular birdənbirəqərib şəhərdə onun bütün vücudunu oynatdı, hə?Axı bu, necə oldu? Beynində fırlanan fikirlər qarışıqmallar mağazasını xatırladırdı. Qadın bu anlardadeyəsən Vyanaya nə üçün gəldiyini belə unutmuşdu...Qapı döyüldü, içəri biri-birindən güləş, qəşəngiki qız və onları Vyanaya müşaiyət edən bəstəboy, dolubədənli, otuz-otuz beş yaşlarında olan cavan oğlanhay-küylə daxil oldu.- Hardasan, Ayka? Dünən gecədən yoxsan...Gecə qapını nə qədər döydük açmadın...-deyə bəstəboy, göygöz, sarışın saçlı cavan(o, bu kiçik qrupun meneceri idi)tövşüyərək birnəfəsə soruşdu.- Olmaya mister Yurgenlə... bəlkəvurulmusan, hə? –deyə qızlardan birimarağını gizlətmədi.Aygün dinmədi, könülsüz-könülsüz çarpayınınüstünə tulladığı narıncı rəngli dəsmalı götürüb vannaotağına keçdi...- Buna noolub?- bəstəboy menecer qızlardancavab istəyirmiş kimi sağ əli ilə Aygünügöstərdi.- Onun sonuncu müsabiqəsiydi... Heyf ki budəfə də keçmədi... Yəqin buna görədi...- budəfə çantasından qəhvəyi rəngdə uzunsovsiqaret çıxarıb menecerdən alışqan istəyən obiri qız dilləndi.- Nu shto? Podumayeş, eto ne naşa vina...Kak firma, eto mı pastradali, ne ana....-32