Nr 1B/2013P R Z E G L Ą D A N T Y K O R U P C Y J N Y483Występowanie pojęcia „interes” w doktrynieprawa jest efektem używania tego terminuprzez ustawodawcę, jak i organy administracjipublicznej. Jednak w obecnym porządkuprawnym, orzecznictwie sądowym i doktrynieprawniczej brakuje jednolitego rozumienia„interesu”.Nauki prawne stanowią fragment nauk humanistycznych,wobec czego wykorzystująugruntowane w innych dziedzinach znaczeniai przystosowują do własnych potrzeb. Możnapowiedzieć, że termin „interes” w doktrynieprawniczej opiera się na pojmowaniu interesuw ujęciu psychologicznym lub psychologiczno-socjologicznym.Według R. Longchampsde Berier interes to „subiektywnie odczuwalnapotrzeba” 26 . Podobnie T. Rowiński uważa, iż„zdaje się nie ulegać wątpliwości, że słowo inpowinnyzostać podjęte, jednak doszło do nichprzez wzgląd na etyczny wymiar, np.: wydaniezaświadczenia nie zważając na brak podpisuosoby uprawnionej, przyznanie świadczeńz powodu trudnego położenia petenta, niejakowbrew bezduszności biurokratycznej 18 .ROZDZIAŁ IIIstota i pojęcie interesuw polskim systemieprawnym1. „Interes” w znaczeniujęzykowymPróbując zdefiniować pojecie i istotę konfliktuinteresów występujących w działaniachadministracji publicznej, należy zacząć od potocznego,jak i encyklopedycznego znaczeniasłowa „interes”.„Pojęcie „interes” (łac. interest, interesse) –„być w czymś, brać w czymś udział” 19 ; „sprawalub sprawy dotyczące, obchodzące kogoś” 20lub „jest rzeczą ważną, zależy na czymś, chodzio coś (...)” 21 oraz „(...) quod interest – to,co kogoś dotyczy, obchodzi, zajmuje, pociąga;także to, co komuś dolega (...); to co istniejejako przyczyna i czynnik uwagi, woli i działalności”22 , zaczerpnięte z języka łacińskiego,jest jednym z podstawowych terminów socjologii.W języku potocznym oznacza „zależnośćpomiędzy osobą a wynikiem jakiejś toczącejsię sprawy, polegającą na korzyści (także niewymiernej),jaką ta osoba może odnieść przyodpowiednim rozstrzyganiu (rezultacie, wyniku)sprawy. Posiadanie interesu może objawiaćsię w czynnym uczestniczeniu w sprawiei oddziaływaniu na nią bądź w samym oczekiwaniuna rozstrzygnięcie” 23 . „Interes” to także„przedmioty lub stan rzeczy, których osiągnięciejednostki lub grupy społeczne uważają zapożądane lub konieczne (...)” 24 .Wskazać można także na inne, bez większegoznaczenia dla naszych rozważań, potocznerozumienia pojęcia „interes”, np. „firma przemysłowa,usługowa, sklep”, „postępowanieukierunkowane na zysk, transakcja handlowa”.Wieloznaczność tego pojęcia oraz wielość jegozastosowań powodują, że jest ono definiowanew różnoraki sposób stosownie do potrzeb określonejdyscypliny.Encyklopedyczna definicja „interesu” określanajest jako „pojęcie występujące w różnychnaukach społecznych i różnie definiowane,związane z kategoriami «potrzeba» i «wartość».Ekonomia rozumie przez interes obiektywnestany rzeczy stanowiące przedmiot pożądańlub dążeń jednostek grup gospodarujących.W socjologii interes oznacza bądź pewneprzedmioty, stany rzeczy, bądź zespół postawi dążeń jednostek lub grup społecznych doosiągnięcia tych przedmiotów lub stanów rzeczy,ocenionych przez nie jako pożądane, cenne,a czasami konieczne i dla osiągnięcia którychmobilizują aktywność i środki, które są doich dyspozycji; w jednym i drugim przypadkuocena tego, co jest korzystne dla danej jednostkilub grupy społecznej, może być zgodnaz przeświadczeniem tej jednostki lub grupyalbo wynikać z kryterium zobiektywizowanego– maksimum udziału w określonych dobrach(wartościach) i zaspokojenia maksymalnejliczby ludzkich potrzeb, dających się zrealizowaćw określonych warunkach historycznych”25 . Pośród przywoływanych synonimówpojęcia „interes” w większości przypadkówpojawiają się słowa: «wartość», «potrzeba»,«korzyść».W nawiązaniu do niniejszej pracy koniecznejest skupienie się na jej wstępnym etapiena rozumieniu „interesu” przez pryzmat wymienionychpowyżej «wartości», «potrzeb»i «korzyści».2. Interes w języku prawnymi prawniczym5
484A. Foremny Husseinkorupcja MECHANIZMY jako KORUPCJOGENNE niepożądany efekt – cztery konfliktów grzechy interesów główne władz publicznych5A. Interes publiczny, interes społecznyM. Wyrzykowski w swych pracach uznałkonieczność zauważania powiązań międzyprawem a życiem społecznym. Uzasadnił swojąmyśl następująco: „Jeżeli bowiem zadaniemnauk społecznych jest opisywanie rzeczywistościspołecznej i tworzenie uogólnień teoretycznych,to nauki prawne, zwłaszcza w częścidotyczącej prawa publicznego, nie mogą nieuwzględniać dorobku innych nauk społecznych”34 . Twierdził również, że pojęcie interesupublicznego jest „zjawiskiem natury polityczneji jednocześnie kategorią normatywną” 35 .Większość uczonych z zakresu problematykiinteresu publicznego twierdzi, iż określenieto ulega zmianie w powiązaniu ze zmianą czasui czynników historycznych. Zmianie ulegarównież treść tego pojęcia w zależności odgałęzi prawa lub określonego działu prawa administracyjnego.E. Modliński uważa iż, „(...)ujęcie publicznego interesu w pewien jednolitysystem jest niemożliwe. Wymogi interesu publicznegoulegają bowiem zmianie w każdejnieomal instytucji prawnej” 36 . Interes publicznystanowi fundament działania administracji,uzasadnia realizację jej poczynań. Można zatemstwierdzić, że interes publiczny to interesogółu społeczeństwa i można go odnieść dodużej liczby konkretnych adresatów wspólnieuznawanych za jeden podmiot.W literaturze często zaznacza się, że interespubliczny, połączony z pojęciem „interesspołeczny”, nie powinien być utożsamianyz interesem administracji, ponieważ interespubliczny ma pomagać w realizacji interesuindywidualnego, a nie na odwrót 37 . „Interes publiczny”zalicza się do grupy pojęć nieostrych,jednak zaznaczając jego funkcjonalny charakteresma coś wspólnego z potrzebą, wartością,z dobrem i z korzyścią, oraz że słusznie byłoi jest do pojęć tych najczęściej sprowadzane” 27 .Jednak W. Broniewicz twierdzi, że „potrzebatym się różni od interesu, że ma charakterobiektywny, podczas gdy interes jest subiektywnymdoznaniem danego podmiotu” 28 . „(...)w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 31 maja1933 r., interes to istniejące lub przyszłe dobromaterialne lub osobiste albo idealne, związanez organizacją życia zbiorowego i prawidłowościąjego funkcjonowania” 29 . Mimo wielu występującychdefinicji „interesu” jest on jednymz najbardziej wieloznacznych, dokładnie nieokreślonychi rozumianych w różnoraki sposóbterminów. Należy on także do grupy pojęćnieostrych i klauzul generalnych.Obecnie obowiązującą definicję „interesu”wprowadzili H. Groszyk i A. Korybski twierdząc,że „przez interes (...) będziemy rozumieliujawnioną w określonej strukturze społeczneji uświadomioną potrzebę, wychodząc z założenia,że u podstaw określonych, świadomychzachowań jednostek bądź grup społecznychleżą zawsze jakieś uświadomione potrzebytych podmiotów” 30 .Pojęcie interesu występuje w różnych obszarachporządku prawnego i jest kategoriąprawną związaną z prawnym położeniem adresatanorm prawnych. To również kategoria faktycznai w tej formie kształtuje się jako miaratreści w procedurach prawodawczych.L. Leszczyński zaznacza, że pojęcie interesuobecne jest w każdej gałęzi prawa, jestzatem kategorią uniwersalną w porządku normatywnym.Przejawia się to w występowaniuinteresu w prawnych regulacjach krajowych,jak i prawnomiędzynarodowych. 31Słowa i zwroty z użyciem pojęcia interesoraz ich synonimy stosowane są w obowiązującychaktach normatywnych. Dane określeniawielokrotnie pojawiają się w ciągu aktówprawnych. Dla przykładu, w kodeksie postępowaniaadministracyjnego są aż trzydzieścitrzy sformułowania zawierające słowo „interes”.Jednak akty prawne obejmują swą treściąróżne kategorie „interesu”, przedmiotowei podmiotowe, jak np.: interes strony, słusznyinteres obywateli, interes prawny, interes publiczny,interes majątkowy, interes społeczny,sporne interesy itp 32 .Można uznać za celowe to, iż w prawieadministracyjnym zasadniczo brakuje ogólnejcharakterystyki interesu jako kategorii nor-matywnej. Jednak w Ustawie z dnia 27 marca2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniuprzestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn.zm.) nastąpiła próba definicji interesu. W art. 2pkt 4 powyższej ustawy prawodawca ustalił,że „należy przez to [interes publiczny – przyp.aut.] rozumieć uogólniony cel dążeń i działań,uwzględniających zobiektywizowane potrzebyogółu społeczeństwa lub lokalnych społeczności,związanych z gospodarowaniem przestrzennym”33 .3. Kategoryzacja podmiotowainteresów w prawieadministracyjnym