3 - Centralne Biuro Antykorupcyjne

Nr 1B/2013P R Z E G L Ą D A N T Y K O R U P C Y J N Y423ny przeciwnej, jedynym z działań jakie możepodjąć jest przerwanie tych zawodów. Jednakżepostępowanie takie jest wysoce ryzykowne.Wszakże arbiter otrzymuje informację, którejw żaden sposób nie jest w stanie zweryfikować,nie ma zatem żadnej pewności co do prawdziwościtakiego zdarzenia. Przerwanie zawodów,zwłaszcza w ligach zawodowych, pociąga zasobą natomiast poważne konsekwencje finansowe,organizacyjne i sportowe, w związkuz czym podjęcie decyzji o przerwaniu zawodówpowinno być oparte na solidniejszychpodstawach, niż niczym niezweryfikowanepodejrzenia. Trudno wyobrazić sobie równieżsytuację, w której arbiter niemający żadnejpewności co do tego, czy podejrzenia o korupcjęwobec zawodnika są uzasadnione, usuwago z boiska po ukazaniu mu czerwonej kartki.Jak powinien postąpić arbiter w innej hipotetycznejsytuacji, w której posiadł już wiedzęo tym, iż jeden z zawodników podejrzewanyjest o to, że został przekupiony i zawodnik tenpopełnia następnie brutalny faul, który skutkowaćpowinien rzutem karym dla drużynyprzeciwnej, co najprawdopodobniej wypaczykońcowy wynik współzawodnictwa? Czy mającwiedzę o nieuczciwości tego zawodnikai o motywach jego postępowania, arbiter powinienpostąpić tak jakby faulu w ogóle nie było,narażając tym samym innych zawodników nautratę zdrowia i samemu naruszyć zasady, doprzestrzegania i egzekwowany których zostałpowołany? Czy powinien raczej egzekwowaćodpowiedzialność sportową zgodnie z faktycznymprzebiegiem zdarzeń na boisku, a postępowaniew sprawie prawdziwości zarzutówpozostawić innym organom, w innego rodzajupostępowaniu? Ze względu na przedstawionąwyżej specyfikę odpowiedzialności sportowej,za bardziej odpowiednie należy uznać drugierozwiązanie. Niewątpliwą zaletą odpowiedzialnościsportowej jest to, że pozwala naniezwykle szybkie reagowanie na wiele rodzajówprzewinień sportowych, jednakże znane sąinne, bardziej adekwatne instrumenty reagowaniana korupcję sportową.3. OdpowiedzialnośćdyscyplinarnaOdpowiedzialność dyscyplinarna jest bardzospecyficzną formą odpowiedzialności, któraprzysparza wiele kontrowersji w doktrynie.Tym niemniej odpowiedzialność dyscyplinarnajest często spotykana w niektórych dziedzinachżycia. Właśnie ze względu na swoją specyfikęomawiana instytucja znalazła zastosowanieprzy okazji egzekwowania odpowiedzialnościz tytułu różnego rodzaju naruszeń w związkuz działalnością między innymi: nauczycieli,nauczycieli akademickich, pracowników PolskiejAkademii Nauk, studentów, pracownikówurzędów państwowych, żołnierzy, policjantów,funkcjonariuszy Najwyższej Izby Kontroli,Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej,Służby Więziennej, Służby Celnej, PaństwowejStraży Pożarnej, prokuratorów, sędziów,adwokatów, radców prawnych, notariuszy, komorników,rzeczników patentowych, biegłychrewidentów, doradców podatkowych, maklerów,pośredników obrotu nieruchomościamii rzeczoznawców majątkowych oraz stowarzyszeńi związków stowarzyszeń 42 .Teorię mającą uzasadniać stosowanie odpowiedzialnościdyscyplinarnej wypracowałJ. Hubert 43 . Zdaniem tego autora, racja bytutego rodzaju odpowiedzialności sprowadza siędo jej powiązania z funkcjonowaniem pewnychorganizacji. Zgodnie z tą teorią każdaorganizacja wymaga współistnienia trzech elementów:planu działania, kierownictwa i dyscypliny.Dyscyplina przejawiająca się w odpowiedzialnościdyscyplinarnej ma przeciwdziałaćsamowoli jednostek, które podważajądwa pierwsze elementy stanowiące podstawęfunkcjonowania organizacji 44 .Odpowiedzialność dyscyplinarną zwykłotradycyjnie dzielić się na odpowiedzialnośćsensu largo i sensu proprio. Odpowiedzialnośćdyscyplinarna sensu largo jest związana zestosunkiem pracowniczego podporządkowaniai wymierzana przez pracodawcę. Do odpowiedzialnościpracownicy są pociągani zazwyczajze względu na naruszenia przepisów porządkowychobowiązujących pracownika, najczęściejze względu na zawartą umowę o pracę. Co dozasady jest więc to instytucja prawa pracy,a więc prywatnoprawna. Pierwotnie to, co nazywasię dzisiaj odpowiedzialnością dyscyplinarnąsensu largo było zwykłą odpowiedzialnościąkontraktową, jednakże ze względu napotrzebę szczególnej ochrony pracownikówzostała wyłączona ze swobody zawieraniaumów i poddana regulacji przepisami niedyspozytywnymi45 .Odpowiedzialnością dyscyplinarną sensuproprio jest z kolei odpowiedzialność realizowanaprzez organy powołane do kontrolowania4