3 - Centralne Biuro Antykorupcyjne

414K.M. A. Hussein WestfalSportowa MECHANIZMY odpowiedzialność KORUPCJOGENNE dyscyplinarna – cztery grzechy z tytułu główne korupcji władz sportowej publicznychSPORTOWAODPOWIEDZIALNOŚĆDYSCYPLINARNAZ TYTUŁU KORUPCJISPORTOWEJKrzysztof Marcin Westfalpraca magisterskanapisana pod kierunkiemprof. dr. hab. dr. h.c.A.J. SzwarcaUniwersytet im. Adama Mickiewiczaw Poznaniu4WstępZagadnienia związane ze sportem zyskująna aktualności, zwłaszcza w związku z wielkąimprezą sportową odbywającą się w Polscew roku wydania niniejszej pracy, czyli MistrzostwamiEuropy w Piłce Nożnej. Tematemze sportem nieodzownie związanym i pojawiającymsię w debacie publicznej z zaskakującączęstotliwością jest korupcja, zwłaszcza korupcjasportowa. Jak się jednak okazuje, problemten występuje nie tylko w realiach polskichi nie tylko w piłce nożnej, ale znany jestna całym świecie i dotyczy praktycznie każdejdziedziny sportowej.W powszechnej opinii korupcja sportowajest zjawiskiem wysoce nagannym i powinnabyć zwalczana w każdym przypadku. Niekażdy zdaje sobie natomiast sprawę z tego, jakmożna zwalczać korupcję oraz jakie instytucjesą w tej kwestii najbardziej efektywne. Gdysprawa dotyczy popełnienia czynów zabronionych,pierwszą myślą przychodzącą do głowyprzeciętnemu człowiekowi zainteresowanemusportem jest odpowiedzialność karna. W praktyceokazuje się jednak, że rozwiązania funkcjonującew prawie karnym nie są adekwatnew przypadku tak specyficznej dziedziny życiajaką jest sport. Wobec niedostosowania prawakarnego do warunków sportu należy poszukiwaćinnego, skuteczniejszego systemu przeciwdziałaniapatologiom sportowym.Niniejsza praca stanowi próbę rozwikłaniatychże wątpliwości. Spośród wielu instytucjimogących mieć zastosowanie w przypadkukorupcji sportowej, autor pragnie wskazaćna system odpowiedzialności dyscyplinarnej,jako system najbardziej dopasowany do realiówsportu, a co za tym idzie najlepiej zwalczającyzjawiska w sporcie niepożądane.Szczególne miejsce zostanie poświęconezaś zagadnieniu odpowiedzialności podmiotówzbiorowych. Nadrzędną zasadą obowiązującąw polskim prawie karnym jest zasada societasdelinquere non potest wykluczająca odpowiedzialnośćtakich podmiotów. Wydawaćby się mogło, że podobna zasada obowiązywaćpowinna również w systemach odpowiedzialności,które wyrosły na gruncie prawa karnego,czyli odpowiedzialności dyscyplinarnejwłaśnie. Założenie takie może zostać jednakpoddane w wątpliwość, jeśli wziąć pod uwagęistniejący w polskim prawie system odpowiedzialnościsui generis podmiotów zbiorowych.W części dotyczącej rozważań teoretycznychi systemowych praca ta oparta jestw głównej mierze na piśmiennictwie przedstawicielidoktryny wielu dziedzin prawa, przedewszystkim zaś prawa karnego materialnego.Jednakże ze względu na interdyscyplinarnycharakter odpowiedzialności dyscyplinarnej,konieczne jest sięgnięcie także do dorobkuprzedstawicieli innych dziedzin prawnych.Wobec nieustannej ewolucji sportu orazsamej odpowiedzialności dyscyplinarnej re-