ERGUN_CANDAN-_TURKLERIN_KULTUR_KOKENLERI

"TÜRKLER'İN KÜLTÜR KÖKENLERİ"
ne kadarında, ruhsal bir irtibat gerçekleştirilebiliyor?”
Al Ruhları
Süm erliler’de olduğu gibi, Eski Türkler’de de başına ve
sonuna gelen farklı eklemelerle ifade edilen çeşitli “Al Ruhlu
rı” vardı.
Bunlar arasında en sık dile getirilen Albasan’dır
Orta Asya Tiikleri’nde Albastı; Batı Türkleri’nde Albaslı,
Alkarısı; Altaylar’da Almış; Yakutlarda Abası; Osmanlı metin
lerinde ise Albız olarak geçen, Türk Mitolojisi’nin "Kötil Ruh
lan” dır.
Eski Türk geleneklerinde iki türlü Albastı’dan sözediliı
Bunlardan birincisi “Kara Albastı”dır ki, Anadolu’da günümüzde
halen halk inançlarında yaşayan kötü ruh “Karabasan"
sözcüğüne karşılık gelir. Diğeri ise “Sarı Albastı”dır.
Sarı Albastılar Şamanlar’ın okuduğu dua ve İlâhilerle rahatlıkla
kovulabilirler. Bunlar çoğunlukla lohusa kadınlara gö
rünürler. Ancak Kara A lb astılar tehlikelidirler ve sadece
“ocaklı” tabir edilen çok kuvvetli Şamanlar tarafından negalil
etkileri ortadan kaldırılabilir ve koyulabilirler.
Evet... Türk Etnoloji araştırıcıları tarafından Albastı Rıılı
lan bu şekilde tanımlanmaktadır. Ancak bu tanımlamada konu
ya klasik, alışılageldik mantıkla yaklaşan Etnoloji araştırmacı
larını bile rahatsız eden vc bir şeylerin eksik kaldığını bizzat
kendilerinin söylediği bir mesele vardır.
İşleri karıştıran “Albastı Ruhu”nun başındaki “Al” sözcü
ğiidür.
Yurtdışında konuyla ilgili otorite sayılan çok sayıda Etno
loji araştırmacılarının belirttiği gibi: “Al sözcüğünün ateş kiil
tüyle ilintili olması, bu ruhun çok eski devirlerde koruyucu
rehber ruh olduğunu göstermektedir. ’’
138