13.05.2013 Views

Revista de la Biblioteca, Archivo y Museo (1932) - Memoria de Madrid

Revista de la Biblioteca, Archivo y Museo (1932) - Memoria de Madrid

Revista de la Biblioteca, Archivo y Museo (1932) - Memoria de Madrid

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

- 191 -<br />

compuesto <strong>de</strong> tres elementos distintos yiistapuestos: el primero se refiere<br />

a un hombre que por amor <strong>de</strong> Dios había dado cuanto tenía a los pobres,<br />

salvo un asnillo que lo empleaba para tras<strong>la</strong>darse por los lugai^es por don<strong>de</strong><br />

andaba predicando <strong>la</strong> pa<strong>la</strong>bra divina. Un día, cuando estaba haciendo<br />

oración, al <strong>de</strong>cir «Pater noster, qui es in coelis" pensó qué comería aquel<br />

día su asno, y, acabada <strong>la</strong> oración, fué a buscar a su jumento y le dijo cómo<br />

había tenido aquel día más parte en su oración que Dios. Y seguidamente<br />

vendió el animal y dio su precio a los pobres.<br />

El segundo re<strong>la</strong>to cuenta c6mo al piadoso varón lo llevaron unos jóvenes<br />

a lina casa <strong>de</strong> mal vivir, con el engaño <strong>de</strong> que era un lugar don<strong>de</strong> se<br />

necesitaba mucha penitencia. Molestado por <strong>la</strong>s mujerzue<strong>la</strong>s, encizañadas<br />

por los mozos, acabó por retirarse con una <strong>de</strong> Jas muchachas, <strong>la</strong> cual intentó<br />

provocarlo al pecado. Pero el varón piadoso le empezó a predicar acer-<br />

•ea <strong>de</strong> los mandamientos <strong>de</strong> Dios, <strong>de</strong> <strong>la</strong> castidad, <strong>de</strong> los gran<strong>de</strong>s pecados<br />

que el<strong>la</strong> hacía, con tanta unción que <strong>la</strong> moza se convirtió, y tras el<strong>la</strong> todas<br />

<strong>la</strong>s mujeres <strong>de</strong> <strong>la</strong> Ci\^i\, en <strong>la</strong> cual se levantó un monasterio. Allí el hombre<br />

dirigía <strong>la</strong> vida espiritual <strong>de</strong> <strong>la</strong>s nuevas convertidas, y en poco tiempo<br />

se hizo un monasterio muy pob<strong>la</strong>do y honrado, al cual llevaban sus hijos<br />

los principales personajes. Un caballero .fué un día a ofrecer una hija suya<br />

pequeña; muerto a los pocos días, <strong>de</strong>jó su enorme fortuna al monasterio,<br />

don<strong>de</strong> quedaba su hija (23).<br />

La tercera parte es <strong>la</strong> <strong>de</strong> <strong>la</strong> monja que se airancó los ojos, y dice así (24):<br />

• La fantolina, crescando, era bellissima e tute le oltre si <strong>la</strong> ainava perche<br />

el<strong>la</strong> volunter servia a Dio et era <strong>de</strong>volissima <strong>de</strong> <strong>la</strong> Vergene gloriosa.<br />

Encontrá adonca che Ricardo Re <strong>de</strong> IngelteiTa vene al dito monester,<br />

voiando mooegar una soa fiia e, siando in capitolo con <strong>la</strong> aba<strong>de</strong>sa e con<br />

le sor monache, <strong>la</strong> don(,-eIeta monega (fiia <strong>de</strong>l cavaíer, <strong>la</strong> qual fo oferta <strong>la</strong>ctando<br />

ancora) se conien(;Li a meravegliar, vet^.ando omo cosí ornado e coronado.<br />

E lo Re, luxurioso e <strong>de</strong>sonesto, veijando <strong>la</strong> doncelleta, incontinenti<br />

fo apreso <strong>de</strong> <strong>la</strong> sua beleya e, siando tornado a casa, manda digando a <strong>la</strong><br />

abadcssa ka el<strong>la</strong> [<strong>la</strong>] li mandasse soto pena <strong>de</strong> eser brusado lo raonastero e<br />

<strong>de</strong>slnito. Oldando vo <strong>la</strong> vergeneta monega disse a li missi <strong>de</strong> lo re: 'qual e<br />

que<strong>la</strong> cosa che plu píasete <strong>de</strong> mi a lo re?».—Et elli disse ke <strong>la</strong> belleza <strong>de</strong> li<br />

soy ogli aveva iji<strong>la</strong>i,-ado e preso lo re. Alora <strong>la</strong> senta vergeneta, no voiando<br />

per<strong>de</strong>r quelo che in soa verginita<strong>de</strong> e penetencia el<strong>la</strong> aveva guadagnado<br />

aprovo Deo, ambi duy ly ogli se crevíi e, serandoli in Un buxolo, si li<br />

manda a lo re per li soy messi digando: —'Porte questi al vostro segnor<br />

re aijo che'l se sa^ia <strong>de</strong> <strong>la</strong> belleza d'essi'.—Lo qual re, oldando e vedando<br />

zo, ío incontinenti vergon^ado e compunto, e vene a lo monaster <strong>de</strong>mandando<br />

perdonan(;:a e mese li ogli <strong>de</strong> <strong>la</strong> monega su l'altar <strong>de</strong> <strong>la</strong> gloriosa. E,<br />

{2ü) El profcior Lcvi scRalEí (obro, cil.j pág. CXV), como Eucntc <strong>de</strong> este rcinto, <strong>la</strong> leyenda <strong>de</strong><br />

Tafg, <strong>la</strong> meretriz converUda, y remite para bibliografía <strong>de</strong>l tema a A. Moiitcvci'dí, GU eaenípi ticl!»<br />

Speccítio di 'uera pi^nííoiau^ pár^'. 229.<br />

(24¡ MiracoU <strong>de</strong> S. María, págs. lfi-18.<br />

Ayuntamiento <strong>de</strong> <strong>Madrid</strong><br />

www.memoria<strong>de</strong>madrid.es

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!