Revista de la Biblioteca, Archivo y Museo (1932) - Memoria de Madrid
Revista de la Biblioteca, Archivo y Museo (1932) - Memoria de Madrid
Revista de la Biblioteca, Archivo y Museo (1932) - Memoria de Madrid
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
- 192 -<br />
stagaiido <strong>de</strong>sleso <strong>de</strong>nanti l'altar, zura <strong>de</strong> no levarse raa' suso, se madona<br />
santa María no restituisse li ogli a <strong>la</strong> dita monega. La aba<strong>de</strong>sa e le seror<br />
edandio stava aprovo <strong>de</strong> lo Re c<strong>la</strong>mando <strong>la</strong> biada Vergene liie per <strong>la</strong> soa<br />
pieta<strong>de</strong> e<strong>la</strong> exaudisse lo i-ie. Un<strong>de</strong> súbita e ineraveíosa cosa aparse: che <strong>la</strong><br />
Vergene mare <strong>de</strong> Deo. ensi da l'altar c lolse in man e averse lo bu&olo e ít<br />
ogli, ch'era <strong>de</strong>ntro, loga in le fosse sue in <strong>la</strong> fa^a <strong>de</strong> <strong>la</strong> manegeta e benedi<br />
quelia e incontinenti li fo restituida <strong>la</strong> veziida e li ogli plu belli che davanti.<br />
Lo Re, vezado (,-o, loldá nostra dona <strong>de</strong> paradiso e ío sempre <strong>de</strong>voto ad<br />
essa e molto ama lo dito monester.<br />
E <strong>la</strong> ancel<strong>la</strong> <strong>de</strong> Cristo persevera in bone overe e in fin mérito <strong>de</strong> gloriar<br />
con <strong>la</strong> Vergene gloriosa».<br />
El profesor E. Levi cita en su erudito trabajo entre <strong>la</strong>s fuentes <strong>de</strong> este<br />
mi<strong>la</strong>gro uno <strong>de</strong> los Exemp<strong>la</strong> <strong>de</strong>jacobo <strong>de</strong> Vitry, el núm. LVII (25), y otrO'<br />
que se contiene en <strong>la</strong>s Fiore di Virtu (núm. 31) (26), don<strong>de</strong> no está completo<br />
el mi<strong>la</strong>gro, porque el señor se aleja turbado y <strong>la</strong> monja no recobra sus.<br />
ojos, como ocurre en <strong>la</strong> versión primitiva <strong>de</strong>l Prado espiritual.<br />
Otras vei'siones florentinas seña<strong>la</strong> E. Levi en manuscritos <strong>de</strong>l siglo xv,.<br />
y da en <strong>de</strong>talle una <strong>de</strong> el<strong>la</strong>s, recogida ya por W. Friedmann (27), que tiene<br />
»una forma vivamente dramática*, v "constituye una <strong>de</strong> <strong>la</strong>s páginas más<br />
vivas y bel<strong>la</strong>s <strong>de</strong> <strong>la</strong> prosa antigua italiana» (28).<br />
Era un monasterio <strong>de</strong> c<strong>la</strong>risas en Roma, en el que vivían doscientas<br />
monjas. Cierto día cantaban <strong>la</strong>s c<strong>la</strong>risas ante el pueblo, y misser Zibe<strong>de</strong>o,<br />
familiar <strong>de</strong>l emperador Constantino, se enamoró locamente <strong>de</strong> una <strong>de</strong><br />
aquél<strong>la</strong>s, l<strong>la</strong>mada sor Dea. No podía el caballero ni comer, ni beber, ni<br />
<strong>de</strong>scansar, pensando siempre en <strong>la</strong> hermosa monja. Constantino, apiadado<strong>de</strong><br />
su paje servidor, le dio licencia para intentar el logro <strong>de</strong> su anhelo. Zibe<strong>de</strong>o<br />
montó a caballo seguido <strong>de</strong> su gente, fué al monasterio, expuso a <strong>la</strong><br />
aba<strong>de</strong>sa el caso y ofreció con rabia o <strong>la</strong> pfiz, al precio que es <strong>de</strong> pensar, o<br />
<strong>la</strong> guerra. Quiso a<strong>de</strong>más hab<strong>la</strong>r a sor Dea, y no valió que le pusieran <strong>la</strong><br />
disculpa <strong>de</strong> que estaba enferma <strong>de</strong> cuidado; aunque fuera en brazos <strong>de</strong>bía<br />
venir <strong>la</strong> monja al locutorio.<br />
Sor Dea saludó <strong>de</strong>s<strong>de</strong> <strong>la</strong> ventana a Zibe<strong>de</strong>o, quien exigió que se quedaran<br />
solos. Las <strong>de</strong>más monjas se alejaí^on, y so<strong>la</strong> quedó eu el locutorio <strong>la</strong>.<br />
infeliz Sor Dea, separada <strong>de</strong> su fiero amante por un muro grueso, por <strong>la</strong>srejas<br />
<strong>de</strong> hierro macizo C|ue cerraban <strong>la</strong> ventana.<br />
—Señora —le dijo Zibe<strong>de</strong>o—, el día <strong>de</strong> vuestra fiesta, cuando cantábaisen<br />
el coro, <strong>de</strong> tal manera me enamoré <strong>de</strong> vuestros ojos, que no he sido ya<br />
dueño <strong>de</strong> mí mismo a partir <strong>de</strong> aquel instante, y no pien.so más que en vos-<br />
(2fi) The Excnjita or illuslrative Slcries fi'om ¡he "Sei'nioi^eí Viilgni-ac of Jacqiicsdi Vilry^<br />
cdilcd wílh inlroduction, Einjilyíii ;Lnd noU'S by Thomíis Fre<strong>de</strong>ríck Ci^anL-j I^ondon, O. Xul[, IS90.<br />
(2G) l^ioi-i^ ií¿ virfir, Ic^lo di lingua i-idollo :i cori'eUEi Icííoní per .\j;cnoi-e Geni, Fircnzc,<br />
1356, páy. 85.<br />
(27) Altiíítlíefñuchs J-icilígí:nlegí¡ií<strong>de</strong>ii, Drcsdt, ]9l)6, psigs. ló v siniií^riLt-'i.<br />
128) Levi, obiíi cit,, páys. CXVI y CXVIII.<br />
Ayuntamiento <strong>de</strong> <strong>Madrid</strong><br />
www.memoria<strong>de</strong>madrid.es