Landscape through literature Le paysage à travers la littérature

Elli PAIONIDOU, born / née en 1940
ΑΜΠΕΛΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, 1971
Μέσα σε µια κεχριµπαριά ρόγα τους είδα
Βάκχους, Βακχίδες, Σάτυρους.
Ολόκληρη την πονηρή ακολουθία του ∆ιόνυσου
σε γλέντι µεθυσµένο.
Μέσα από µια κεχριµπαριά ρόγα τη γεύτηκα
τη σίγουρη γαλήνη σου, αµπέλι µου
που την απόκτησες ριζώνοντας µε κόπο
στην άσπρη γη, την άγονη.
συλλογή “Χώµα της Κύπρου”, 1971.
Vineyard of Cyprus
In one amber grape I saw them
Bacchants, Bacchantes, Satyrs.
All of Dionysus’ cunning entourage
In an inebriated feast.
In one amber grape I tasted
Your unfailing tranquillity, my vineyard
Gained by toiling to set roots
Into the barren white earth.
In “Face of an island: 25 poems from Cyprus”, Vera Korfioti and
Mona Savvidou-Theodoulou, Armida Publications, Nicosia, 2000.
Translation: Irena Ioannides.
Les vignobles de Chypre
Dans l’ambre d’un grain de raisin, je les ai vus,
Bacchants, bacchantes, satyres.
Tout le malin cortège de Dionysos
Menant fête enivrée.
Dans l’ambre d’un grain de raisin, j’ai goûté
Ta fidèle tranquillité, mon vignoble
Gagné par un dur labeur pour t’enraciner
Dans l’ingrate terre blanche.
Traduction: Conseil de l’Europe, 2005.
Levkios ZAFIRIOU, born / né en 1948
Ο ΠΕΝΤΑ∆ΑΧΤΥΛΟΣ, 1977
Ο Πενταδάχτυλος αναπνέει
στον δικο µου ρυθµο
έγινε ένα µε τους δικους-µου παλµους
ανακατέφτηκε µέσα-µου
και δεν µπορεις να ξεχωρίσεις
τον Πενταδάχτυλο απ’ τον εαφτο-µου
τον εαφτο-µου απ’ τον Πενταδάχτυλο
το αίµα-του απ’ το δικο-µου.
Κι έτσι συµπορεβόµαστε συνυπάρχουµε:
ο Πενταδάχτυλος το βουνο
κι εγω ο άνθρωπος.
Λεύκιος Ζαφειρίου, συλλογή “Σχεδόν µηδίζοντες”, 1977.
Pentadactylos
Pentadactylos breathes
To my rhythm
Attuned to my pulse
Assimilated inside me
And you cannot tell Pentadactylos and me apart
Me from Pentadactylos
His blood from my blood.
And so together we pace and coexist:
Pentadactylos, the mountain range
And I, the man.
In “Face of an island: 25 poems from Cyprus”, Vera Korfioti and
Mona Savvidou-Theodoulou, Armida Publications, Nicosia, 2000.
Translation: Irena Ioannides.
Pentadactylos
Pentadactylos respire
A mon rythme
Accordée sur mon pouls
Assimilée à moi
Et nul ne peut nous différencier Pentadactylos et moi
Moi de Pentadactylos
Son sang de mon sang
Et ainsi unis marchons-nous, ensemble:
Pentadactylos, la chaîne de montagnes,
Et moi, l’homme.
Traduction: Conseil de l’Europe, 2005.
n a t u r o p a n o 1 0 3 / 2 0 0 5 21