Cardiologie Paard - Diergeneeskundig Memorandum

worden teruggebracht naar een om de dag
schema voordat gestopt wordt. Op deze manier
kan beoordeeld worden of er recidief optreedt
bij het geleidelijk afbouwen. Digoxine
in een dosering van 0.011 mg/ kg LG per os
helpt tachycardie opvangen door vertraging
van de AV-knoop. Therapeutische bloedconcentraties
zijn 1-2 nanogram/ml 6-8 uur na
toediening met een piek concentratie van 2.5
ng/ml 1 uur na toediening. Furosemide 1-2
mg/kg LG im of iv is nodig om de preload
te verlagen en oedemen te verminderen. Een
ACE-inhibitor zoals enalapril 0.5 mg/kg 2 dd,
of hydralazine 0.5-1.5 mg/kg LG helpen de
afterload te reduceren. Zie voor het gebruik
van anti-aritmica het betreffende hoofdstuk.
Indien geen grote myocard schade kan worden
vastgesteld en er nog geen sprake is van
uitgebreide dilatatieve cardiomyopathie lukt
het vaak de eventueel aanwezige ventriculaire
aritmiën te converteren naar een sinusritme.
In die gevallen zijn de symptomen van
CHF vaak omkeerbaar en is restloos herstel
mogelijk. Ook in het geval van ernstig CHF
met ventriculaire tachycardie als gevolgd van
constrictieve hypertrofische cardiomyopathy
door chronisch anabole steroïden gebruik
is het in de UKP gelukt het paard als gezelschapsdier
te behouden, net als een paard met
een Aortabasis ruptuur die tot in het interventrikulaire
septum scheurde. Acute cardiovasculaire
collaps, volgend op extreme inspanning,
is beschreven. Deze dieren lieten een
sinustachycardie zien met longoedeem. Echografisch
onderzoek liet een lage FS, en dyskinese
van de linker ventrikel of het septum
zien. Symptomatische therapie met diuretica
in combinatie met digoxine en rust leverde
volledig herstel op. Ondanks de vele succes
verhalen die bekend en beschreven staan, is
de prognose van een myocarditis slecht als er
geen snelle positieve reactie op therapie optreedt.
VIc Verkregen Pericard afwijkingen
Inleiding
Pericard afwijkingen komen niet veel voor bij
het paard maar vooral bij jonge veulens kan
een pericardovervulling in het kader van polyserositis
optreden. Daarnaast is de idiopathische
pericarditis bij het paard wel bekend.
Pericard overvulling in het kader van congestief
hartfalen komt voor; incidenteel worden
pericard afwijkingen gezien in het kader
van virale pericarditis, neoplasie zoals een
mesothelioom, pericardiale hernia, vreemde
voorwerpen zoals een afgebroken jugulair catheter
leidende tot een hemopericard. Mesotheliomen
kunnen epicardiaal en pericardiaal
voorkomen en zodoende aanleiding geven tot
pericardiale effusie. Traumatische pericarditis
bij het paard is echter zeldzaam vergeleken
bij het rund.
VIc1 (Idiopathische)Pericarditis
Pericarditis bij het volwassen paard kan
voortkomen vanuit een pleuritis/ pleuropneumonie,
vandaar dat de paarden soms een ziektegeschiedenis
hebben van respiratoire afwijkingen
met koorts. De presenterende klacht
kan koliek, koorts van onbekende oorsprong
of respiratoire afwijkingen zijn. Chronische
fibrineuze pericarditis kan leiden tot een constrictieve
pericarditis door het organiseren
van fibrine tot bindweefsel maar dit komt niet
vaak voor bij het paard (fig. 40). Veroorzakers
van septische pericarditis zijn meestal
Streptococcen, soms Actinobacillus equuli
en zelden een metastatische pericarditis in
het verloop van een Clostridium myonecrose
infectie. Gram negative bacteriële infecties
kunnen voorkomen en influenza en equine virus
arteritis zijn ook bekend als verwekkers.
[Figuur 40.] Serofibrineuze pericarditis bij een
veulen in situ tijdens sectie
Legenda: middels een verticale incisie in het
verdikte en hyperaemische pericard is een uitgebreid
gelig vlokkerig fibrineus beslag zichtbaar
op zowel het viscerale als parietale blad
van het hartezakje.
D.M. 58e jaargang - No. 1 blz. 105