Cardiologie Paard - Diergeneeskundig Memorandum

VIII Medicijnen met bijwerkingen op de hartfunctie;
enkele (veel)gebruikte voorbeelden
Detomidine
In het algemeen is bekend dat detomidine
een effect heeft op de systolische dimensies
van het hart. Er treedt een verhoogde einddiastolische
vullingsdruk op van LV. De CO
en SV worden lager als gevolg van negatief
inotrope werking. Andere effecten zijn het
optreden van een bradycardie, SA Block, AV
blok en initiële hypertensie gevolgd door hypotensie.
Een dosering van 0.01 mg/kg LG
detomidine, toegediend aan paarden zonder
cardiale afwijkingen, resulteerde in een afname
van de hart frequentie gedurende 25
minuten na toediening tot waarden van 16-
32 slagen per minuut. Echocardiografisch
namen linker ventrikel diameter in diastole
en in systole significant toe in grootte. Een
afname werd aangetoond in interventriculaire
septum in systole, LV vrije wand dikte
in systole, amplitude van LV wall motion en
de fractional shortening (FS). De FS daalde
gemiddeld van 33 naar 27%. De incidentie
van pulmonaal klep lekkage nam toe. SA en
tweede graads AV blokken traden op, 5-15
minuten na toediening, om meestal na 35 minuten
verdwenen te zijn.
Een dosering van 0.02 mg/kg LG leidde tot
een grotere einddiastolische LA diameter,
AO diameter en einddiastolische dikte van
papillair spieren en toename in presystolische
klepsluiting op de LAV klep. Doppler
onderzoek toonde een afname in stroomsnelheid
van linker en rechter uitstroomopening.
Vooral op de mitraalklep waren signalen van
regurgiterende jets toegenomen in intensiteit.
Hierdoor kunnen onder detomidine sedatie
insufficienties op gaan treden of reeds aanwezige
verergeren. Het is niet uit te sluiten
dat het toedienen van detomidine of andere
α-2 agonisten aan paarden met decompensatie
verschijnselen de circulatie zal benadelen.
Romifidine
Romifidine toediening aan gezonde paarden
in een dosering van 0.04 mg/kg LG liet ook
een daling in HF zien in de eerste 25 minuten
tot waarden van 16-40 slagen per minuut
en een significate toename in LV diameter in
systole, interventriculaire septrum in systole
en de FS. De FS daalde gemiddeld van 33
naar 28%. SA en tweede graads AV blokken
traden op die tot 35 minuten na toediening
duurden.
Acepromazine
In het algemeen geeft acepromazine een toe-
of afname van CO. Het effect op de HF is ook
variabel. Veelal induceert het een hypotensie.
Toediening van 0.1 mg/kg LG acepromazine
had geen significant effect op hartfrequentie
of echocardiografisch gemeten cardiale dimensies,
FS of sluiting van de kleppen. Aritmiën
traden niet op.
Om deze reden is het aan te raden bij paarden
met hartafwijkingen die persé gesedeerd
moeten worden, b.v. voor echocardiografisch
onderzoek, aan acepromazine de voorkeur te
geven.
Clenbuterol
Het is bekend dat langdurige toediening van
therapeutische doseringen met ß-2 agonisten
een toxisch effect op het hart kunnen hebben.
Naast de bekende therapeutische werking bij
luchtwegproblemen en op de uterus tonus,
is het middel bij atleten in zwang wegens de
sterke anabole werking op skeletspieren en
het lipolytische effect. Echter, het effect ervan
in combinatie met training krijgt weinig
aandacht. Van isoprenaline is myocardnecrose
beschreven, van salbutamol myocardhypertrofie
en -necrose, terwijl salbutamol,
fenoterol en isoprenaline tot multifocale
necrose van het linker ventrikel hebben geleid
in verschillende diersoorten. Chronisch
gebruik van clenbuterol heeft geleid tot hypertrofie
en verhoogde bloedserumconcentraties
van het cardiale isoenzyme CK-MB
en alpha HBDH, waarschijnlijk ten gevolge
van myocardcelschade. Andere gevolgen, die
beschreven zijn, zijn toegenomen vermoeidheid,
verminderde zuurstoftoevoer naar
weefsels en acute dood tgv hartfalen bij inspanning
verrichtende ratten.
D.M. 58e jaargang - No. 1 blz. 113