Cardiologie Paard - Diergeneeskundig Memorandum

SVES geïdentificeerd op 24 uurs ECG’s in
rust en zelfs soms bij lichte arbeid. Net als bij
een enkele SVES in de korte periode direct
na arbeid in de herstelfase, wordt dit geweten
aan een autonome dysbalans. Hypokalaemie,
of in het algemeen elektrolyt verstoringen,
zijn een oorzaak voor het optreden van
SVES. Daarnaast wordt de hoge prevalentie
bij paarden met relevante AO insufficiënties
geweten aan verminderde myocard doorbloeding
en dientengevolge hypoxie, doordat
regurgiterende jet interfereert met de doorbloeding
van de cononair vaten in de diastole.
Myocarditis is daarnaast een oorzaak voor
SVES en SV- tachydysritmie. Dit kan samen
gaan met CHF en AF.
Prognose:
Als er geen hartlijden wordt vastgesteld is
het succespercentage 85%. De behandeling
kan bestaan uit een periode van 4 weken
boxrust al dan niet in combinatie met een
2 weekse behandeling met dexadreson. Bij
polsfrequenties van boven de 100 slagen per
minuut, zonder dat er aanwijzingen zijn voor
hartlijden, zou kinidine sulfaat of gluconaat
eventueel een behandeloptie zijn. Vaak kan
men hartlijden niet geheel uitsluiten en dan
kan de supraventriculaire tachyaritmie soms
verbeteren door een antiaritmische therapie
met propranolol, verapamil of diltiazem. Digoxine
wordt gebruikt als het doel is het ventrikel
ritme te controleren. Het vertraagt de
geleiding door de AV-knoop door een direct
effect op de Na+/K+ pomp en door centrale
vagomimetische effecten. Daarnaast heeft
digoxine een positief inotrope werking, een
complexe werking op perifere vaattonus en
invloed op de respons van baroreceptoren.
Ventriculaire extrasystolen (= ventriculaire
premature contracties)
VES zijn het gevolg van activatie van latente
pacemakers in het ventrikel die de impuls-
formatie vanuit de AV-knoop gaan overheersen.
De impulsen die vanuit het ventriculaire
focus eerder ontstaan dan de prikkels vanuit
de AV-knoop, zullen leiden tot een onregelmatig
hartritme. Afhankelijk van de mate van
voorkomen leidt het tevens tot een versnelde
hartfrequentie. Omdat de ventrikelcontractie
nu vanuit een andere locatie gevormd wordt
zal het QRS-T complex er anders uit zien in
de zin van breder, groter en hoger terwijl de
T-top altijd omgekeerd staat ten opzichte van
de R (bij het normale QRS-T-complex hoeft
dit niet zo te zijn) (fig. 11,12). Daarnaast zal er
bij de VES geen bijbehorende P-top zijn omdat
deze onafhankelijk en dus niet gekoppeld
aan de impulsformatie van de SA-knoop kan
optreden. Als de extrasystolen frequent vuren
kan het soms zijn dat de P- toppen niet te
herkennen zijn. Bij 14% van de normale paarden
in rust is een enkele (=