Cardiologie Paard - Diergeneeskundig Memorandum

[Figuur 17.] E-point to septal separation
(EPSS) meting in linker ventrikel.
Legenda: De afstand tussen het interventriculaire
septum en de E-piek van de mitralisklep
beweging wordt gemeten.
Behalve het echoapparaat en de transducer,
zijn de juiste apparaat instellingen een essentieel
begin van het onderzoek. Een applicatiespecialist
van de apparatuur biedt hierin
uitkomst als basis. Toch blijft het belangrijk
om zich, ook tijdens het onderzoek, voldoende
bewust te zijn van instellingsmogelijkheden
op het bedieningspaneel van het echoapparaat.
Denk hierbij aan instellingen zoals
“gain” (elektronische versterking van het signaal),
“time gain compensation” oftewel TGC
(elektronische versterking van het signaal op
verschillende hoogtes van het beeld), diepte
en focus, operationele frequentie van de
transducer. Bij de Doppler instellingen moet
aandacht besteedt worden aan de grootte van
het geselecteerde veld en de snelheidsinstellingen
zoals baseline en schaalgrootte.
Techniek
Een echocardiografisch onderzoek bestaat
uit een aantal basisstappen welke tot een
basiskennis van de hartconditie leiden. Het
echocardiografisch onderzoek begint aan de
rechter zijde van het paard. Een longitudinaal
beeld van alle compartimenten is een
vrij eenvoudig en overzichtelijk begin en
kan verkregen worden net achter of onder
het olecranon. Er kan direct een inschatting
gedaan worden naar de verhoudingen tussen
linker en rechter zijde (re ≤1/3 li) en de verhoudingen
van de atria ten opzichte van de
ventrikels. Tevens kunnen de verschillende
structuren beoordeeld worden op eventuele
afwijkende morfologie, echogeniteit of func-
D.M. 58e jaargang - No. 1 blz. 38
tionaliteit. Kleurendoppler en dus screening
op eventuele regurgitaties van de mitraliskleppen,
Aorta, tricuspidaliskleppen wordt
in deze lengte-as doorsnede uitgevoerd.
Vervolgens wordt de transducer een kwartslag
naar craniaal gedraaid waardoor een
transversaal beeld door het hart ontstaat.
Hierbij is het essentieel om die hoogte posities
te vinden waar M-mode metingen gedaan
kunnen worden. Om te beginnen worden
de diastolische en systolische metingen
van interventriculair septum (IVS), linker
ventrikel diameter (LVD) en linker ventrikel
achterwand (LVPW) en eventueel rechter
ventrikel diameter (RVD) net ventraal
van de mitraliskleppen uitgevoerd. (De FS,
fractional shortening, wordt meestal automatisch
berekend door de apparatuur aan
de hand van deze metingen van het LVD in
diastole en systole.) Het is hierbij essentieel
dat de M-mode cursorlijn zo loodrecht mogelijk
op het septum en achterwand komt en
precies tussen de beide papillairspieren heengaat.
Daarna wordt de transducer gering naar
dorsaal gekanteld waardoor de mitraliskleppen
in beeld komen als een vismond die open
en dicht gaat. De M-mode meting die hier
gedaan kan worden is de “E-point to septal
separation”(EPSS). Hiermee wordt bedoeld
dat de afstand van de E-golf (1e van 2 klepbewegingen)
van de mitraliskleppen naar
het interventriculair septum wordt gemeten
(fig. 17). Er kan voor gekozen worden om de
verhoudingen tussen AO en linker atrium te
meten waardoor een linker atrium-AO ratio
ontstaat. Een ratio zou minder afhankelijk
zijn van lichaamsafmetingen. Nadeel hierbij
is dat het linker atrium niet altijd volledig in
beeld gebracht kan worden. Een verhouding
tussen AO en Pulmonair arterie wordt tevens
op deze hoogte verkregen (fig. 14).
Om het linker atrium volledig in beeld te
krijgen is het vaak nodig om naar de linker
zijde van het paard te gaan. Hier kan dan
op een lengte-as doorsnede de grootte van
het linker atrium gemeten worden van het
coronaire bloedvat, dat als echoarm rondje
zichtbaar is aan de basis van de niet septale
mitralisklep, tot aan het interatriaal septum.
De regurgitaties van de mitraliskleppen en
eventuele klepafwijkingen zijn meestal beter
in beeld te brengen vanaf links. Kleurendop-