Cardiologie Paard - Diergeneeskundig Memorandum

ventrikelfunctie garanderen die minimaal
noodzakelijk is om te overleven. Verhogen
van deze automaticiteit kan leiden tot een frequentie
welke de normale benadert. Echter,
onder invloed van een veranderde autonoom
zenuwstelsel tonus, hartziektes of medicijnen
kan deze toegenomen automaticiteit van dit
soort pacemakers leiden tot een onregelmatig
en/of een versneld hartritme.
Supraventriculaire extrasystolen (SVES =
atriale premature contracties)
Supraventriculaire extrasystolen (SVES) zijn
het gevolg van activatie van latente pacemakers
in het atrium, die de SA-knoop gaan
overheersen en dus hartritme gaan bepalen.
De morfologie van de P-top zal anders zijn
dan de normale P-top omdat deze vanuit een
andere locatie komt dan de SA-knoop. Omdat
er met de geleiding over de AV-knoop niets
veranderd is, zal de extrasystole in principe
gevolgd worden door een normaal QRS-T
complex. Indien de extrasystole zodanig getimed
is dat het ventrikel nog in de refractaire
periode zit, kan de supraventriculaire extrasystole
niet leiden tot een ventrikel contractie
en volgt een pauze. Ook kan het zijn dat de
SVES vroeger optreedt dan het normale T-P
interval waardoor de T-P tijd verkort wordt
of de P zelfs over geprojecteerd wordt op de
T-top met als gevolg een afwijkende T-top
morfologie met een slecht herkenbare P-top
(fig. 10).
Ook bij 24 uurs ECG ’s bij normale paarden
wordt het optreden van een incidentele SVES
waargenomen (27% toont een enkele (= minder
dan 1/24 uur) /24uur). Nog frequenter is
dit het geval bij paarden met hartafwijkingen
of digestiestoornissen. Bij 30 % van de
paarden met een Aorta insufficiëntie zouden
SVES voorkomen tijdens arbeid. Op zijn
beurt is het frequent voorkomen van SVES
predisponerend voor het induceren van atrium
fibrillatie.
Diagnostiek:
Het regelmatige hartritme wordt onderbroken
door extrasystolen, die leiden tot het
waarnemen van een hartslag die eerder komt
dan de oorspronkelijke opvolgende hartslag.
Hierdoor wordt het hartritme onregelmatig
in de periode dat extrasystolen optreden
en wel onregelmatig onregelmatig omdat er
D.M. 58e jaargang - No. 1 blz. 68
meestal geen vast patroon zit in de frequentie
van voorkomen van de extrasystolen. De
polskwaliteit is meestal equaal maar kan ook
inequaal zijn. Het ECG laat een normaal
QRS-complex zien, dat eerder dan verwacht
optreedt en de bijbehorende P-top heeft een
abnormale morfologie (fig. 10). Als de SVES
zoveel eerder optreedt dat deze overprojecteert
op de T-top van het voorgaande QRS-T
complex, leidt dit tot het niet herkennen van
een P-top en een misvormde T-top. Het kan
ook zijn dat een SVES valt binnen de refractaire
periode van de ventrikel, waardoor de
atriumcontractie niet gevolgd kan worden
door een ventrikelcontractie met als gevolg
een langere pauze (fig. 27). Bloedonderzoek
kan eventueel elektrolyt (vooral hypokalae-
[Figuur 27.] Supraventriculaire extrasystole
welke valt binnen de refractaire periode.
Legenda: de P top die op de T valt valt binnen
de refractaire periode, zodat er geen ventrikel
contractie kan plaatsvinden en het QRS-T
complex ontbreekt.
mie) verstoringen of myocard schade aan het
licht brengen.
Afhankelijk van de frequentie van voorkomen
kan de hartfrequentie ook sneller dan de
referentiewaarden worden
Supraventriculaire tachyaritmie
Indien door het aantal SVES de hartfrequentie
boven de referentie waarden is gekomen
wordt de ritmestoornis ook wel een supraventriculaire
tachyaritmie of tachydysritmie
genoemd. Dit kan voorkomen zoals hierboven
beschreven en, in het kader van congestief
hartfalen samen met AF.
Oorzaken
Bij normale paarden worden regelmatig