Cardiologie Paard - Diergeneeskundig Memorandum

Vb Voorbeelden van congenitale aandoeningen
bij het paard.
Ventriculair septum defect (VSD)
Bij het paard betreft een VSD meestal een
defect, aansluitend aan het membraneuze
septum en slechts een enkele keer van het
trabeculaire septum, het atrioventriculaire
of uitstroom septum. Daarnaast komt het
voor in samenhang met andere afwijkingen
zoals tetralogie van Fallot, pentalogie
van Fallot, persisterende truncus arteriosus,
pulmonaal - en tricuspidaal atresie.
Een VSD gaat nogal eens gepaard met een
prolaps van de rechter AO semilunair klep
waardoor het defect deels of geheel wordt
afgedekt. AO klep regurgitatie van deze
prolaberende klep is vaak een bijkomstige
bevinding en wordt vaker bij het paard gemeld
dan bij andere zoogdieren, inclusief
de mens. Een VSD, al dan niet in combinatie
met andere afwijkingen, is de meest
voorkomende congenitale afwijking bij
het paard, die vooral veel beschreven is
bij Arabieren, maar ook regelmatig gezien
wordt bij dravers en Quarter horses (fig. 15).
De meeste defecten bevinden zich hoog in
het septum onder de rechter of non-coronaire
cusp van de AO klep aan de linkerkant.
Soms is de AO basis verplaatst, zoals
bij een tetralogie van Fallot maar ook
bij grote septum defecten kan dit aanwezig
zijn zonder dat er sprake is van een tetralogie.
Vaak is dan een AO klep prolaps aanwezig,
waarbij de rechter of non coronaire
Aortaklep prolabeert in het defect met als
bijkomend gevolg een Aorta insufficiëntie.
Ook een VSD, dat direct onder de AO zit,
staat vaak in verbinding met het uitstroom
deel van het ventriculaire septum direct onder
de PA en leidt vaak tot AO klep prolaps
en regurgitatie van die klep. Het prolaberen
is het gevolg van het ontbreken van
voldoende ondersteuning van de AO basis
door het hoog geplaatste defect zeker als het
defect net onder het uitstroom deel zit van
het interventriculaire septum net onder de
Aortabasis. Hoewel een dergelijke AO klep
prolaps soms het defect vrij efficiënt minimaliseert
door het afdekken van het defect
door de prolaberende klep, leidt het op termijn
tot een chronische AO insufficiëntie
met alle gevolgen van dien.
D.M. 58e jaargang - No. 1 blz. 88
Het bloed dat door het ventrikel via de shunt
wordt weggepompt, komt vrijwel direct in de
rechter PA terecht. Hierdoor neemt de pulmonaal
flow toe, met als gevolg een toegenomen
veneuze return naar het LA en LV. Dit leidt
tot een LV dilatatie en hypertrofie, door de
toegenomen volume belasting van het LV. In
geval van AO prolaps (zie boven) is de linksbelasting
nog erger, net als in het geval dat
de LV hypertrofie heeft geleid tot een mitralis
insufficiëntie. Uiteindelijk kan dit atrium
fibrillatie en/of CHF tot gevolg hebben. Een
grote links rechts shunt kan resulteren in mediale
hypertrofie en verdikking van de intima
van de pulmonaal arteriën als aanpassing aan
chronische links rechts shunting naast linker
en rechter ventrikel volume belasting. Hierdoor
neemt de links-rechts shunting af. Als
de pulmonale arteriele weerstand toeneemt
door de toegenomen volume belasting of als
het defect groot is waardoor er een gelijke
druk in beide ventrikels optreedt, zal een RV
hypertrofie het resultaat zijn. Slechts zelden
keert bij het paard de shunt om. Veel vaker
is er bij een groot defect sprake van ernstige
LV en RV volume overload en pulmonaal hypertensie.
Indien de pulmonale hypertensie, die hierdoor
het gevolg is, ernstig is, kan de shunt
omkeren (dit wordt ook wel de Eisenmengers
fysiologie genoemd). Het resultaat is dan hypoxie
resulterend in cyanose, arbeidsintolerantie
en polycytaemie. Congestief hartfalen
is hierbij zeldzaam en indien acute dood optreedt,
is dit vaak een gevolg van een fatale
hartritme stoornis.
Diagnostiek:
Gewoonlijk zijn de auscultatie bevindingen
vrij herkenbaar door een luide (3-4/6) rauwe
holo- of pansystolische souffle met het pmax
net onder de RAV klep eventueel met een
palpabele fremitus in de 3e tot 4e intercostaal
ruimte. Links is meestal tevens een iets zachter
holosystolisch crescendo-decrescendo
ejectie geluid hoorbaar (3-4/6) met het pmax
op de pulmonaal klep in de derde intercostaal
ruimte door de relatieve pulmonaal stenose,
veroorzaakt door de toegenomen flow door
dit vat. De souffle op de RAV is meestal 1
graad luider dan de souffle als gevolg van de
relatieve PA stenose. Daarnaast kan een diastolische
souffle hoorbaar zijn met het pmax