Cardiologie Paard - Diergeneeskundig Memorandum

en milt per unit lichaamsmassa dan andere
grote zoogdieren. Bovendien heeft het een
enorme range en dus aanpassingsvermogen
in hartfrequentie (20-240/min). De zuurstof
transportcapaciteit is minstens 200 ml
O 2 /min/kg LG. De reserve rode bloedcellen
in de milt is in staat de Ht en het zuurstof
transport te verdubbelen bij maximale arbeid.
Deze aanpassingen zorgen voor een
optimale zuurstof transportcapaciteit dat
het product is van CO met arteriële zuurstof
hoeveelheid. De hartfrequentie is limiterend
in maximale CO maar slagvolume
(SV) is gerelateerd aan vooral de hartgrootte
en waarschijnlijk bepalend voor de aerobe
prestatie voor een individu. Elite renpaarden
hadden een hartgewicht van 6-10 kg en dit
is meer dan 20 % groter dan het gemiddelde
hartgewicht van een renpaard.
De functie van het hart speelt een belangrijke
rol in de aerobe prestatie capaciteit (V02
Max) en deze waarde is een hele goede indicator
om cardiovasculaire fitheid te meten en
correleert dan ook met race prestaties. Het is
een maat voor de aerobe capaciteit en drukt
de maximale O2 consumptie en opname uit
gedurende maximale arbeid waardoor het
een maat is voor fitheid. De VO 2 max wordt
uitgedrukt in ml/kg/min:
VO 2 max = Q (CaO 2 –CvO 2 );
Q = CO, Ca O 2 = de arteriële zuurstof
spanning en CvO 2 de veneuze zuurstof
spanning
In 1963 werd al gezocht naar de relatie tussen
ECG parameters (het gemiddelde QRS
interval in ms) en het hartgewicht van een
paard. Een relatie werd vastgesteld tussen
deze parameter en het totaal gewonnen prijzengeld.
Op basis van deze gegevens stelde
hij een Hart Score (HS) concept op. Deze
index zou een afspiegeling zijn van de hartgrootte.
Het idee hierbij was dat een groot
hart een bruikbaar kenmerk zou zijn dat bepalend
zou zijn voor excellente prestaties.
Hiermee werd dus gesuggereerd dat de HS,
gebaseerd op lengte van het QRS-complex,
een waardevolle indicator zou zijn voor prestatie.
Echter, dit concept werd niet unaniem
onderschreven.
D.M. 58e jaargang - No. 1 blz. 118
Helaas is er een vrij grote spreiding van breedte
van QRS intervallen, namelijk een range
van 0.08 en 0.17 ms wordt waargenomen met
een gemiddelde van 0.125 ms, welke mede
bepaalt dat de HS niet bruikbaar is voor het
voorspellen van prestatievermogen.
Echografische M-mode metingen van het
hart worden ingezet om een idee te krijgen
van potentiële aerobe capaciteit. Echter, er is
veel discussie of een echografische meting
in rust wel een goede afspiegeling is van de
supramaximale prestatie welke een hart moet
leveren gedurende de 2 minuten dat een race
duurt. Een sterke correlatie zou bestaan tussen
lichaamsgewicht, lichaamsoppervlak en
linker ventrikel hartspier massa gemeten op
M-Mode echocardiografie. Als de HS gerelateerd
zou zijn aan hartgewicht en linker ventrikel
myocard massa correleert sterk met het
LG, dan zou het logisch zijn te veronderstellen
dat het hartgewicht een maat is voor hartspier
massa. De HS correleert met linker ventrikel
myocard massa (LVMM) en lichaamsgewicht.
Omdat de lengte van het QRS-interval de tijd
voorstelt die nodig is voor de elektrische golf
om zich te verspreiden en het ventrikel te laten
depolariseren duurt deze langer naarmate de
ventrikel massa groter is. LVMM kan worden
berekend middels de volgende formule:
1.5 x diastolische dikte van het interventriculaire
septum ( IVSd) + diastolische
dikte van linker ventriculaire wand
(LVW) + linker ventrikel diamater in
diastole (LVIDd) 3 -(LVIDd) 3 .
Echter ook andere formules bestaan (zie onder).
De HS wordt berekend met de gemiddelde
duur van 10 QRS complexen, gemeten
op een standaard bipolaire afleiding. In 2004
werd aangetoond dat er geen relevante correlatie
bestond tussen de HS (dus duur van het
gemiddelde QRS complex) en het lichaamsgewicht
(R 0.13, P 0.55), echter ook niet tussen
de LVMM en het lichaamsgewicht (R
0.07, P 0.074). Tevens correleerde de HS niet
met de LVMM. Ook correleerde de HS niet
met de VO 2 max noch met maximale CO of
maximaal SV. Dientengevolge kan er op basis
van de grootte van het hart dus geen uitspraak
gedaan worden over potentiële performance
capaciteit.