Eechoud_1953_ kapmes.pdf - Stichting Papua Erfgoed

wonderlijke ijzeren bijlen en messen, die ze toen gekregen
hadden en die nu door het vele slijpen waren afgesleten
tot kleine stompjes.
De expedities trokken terug uit het gebergte en keerden
huiswaarts. Wetenschappelijke verhandelingen zagen het
licht en de Nederlandse onderdaan, die daarvan het onderwerp
was, leefde zijn primitieve leventje verder, legde als
tevoren uitgestrekte tuinen aan met een houten stok, kapte
dikke bomen om met stenen bijlen en voerde verwoede
oorlogen met pijl en boog.
In 1935 bezocht Dr. Bijlmer voor anthropologisch onderzoek
een stam ten Westen van het Ameragebergte in „De
Achterhoek der Aarde", het Mapiagebied. Pater Tillemans,
die Dr. Bijlmer vergezelde, sprak de kusttaal vloeiend,
terwijl Auki, een der voornaamste hoofden in die streek,
dezelfde taal ook aardig beheerste. Zodoende had deze
expeditie heel prettig contact met de bevolking, dat zich
nog uitbreidde toen er een groep mannen op bezoek kwam,
die zich Djonggoenoes noemden, met wie Auki ook bleek
te kunnen converseren. Deze mannen waren afkomstig uit
de buurt van enige grote meren, verder naar het Oosten;
meren, waarvan het bestaan ons zelfs niet bij geruchte
bekend was.
Ze waren zeer vriendschappelijk en deden, met Auki als
tolk, een heel verhaal, dat zij met figuren van stokjes op
de grond toelichtten. Zij waren vroeger ook blank geweest
en een van hen was heel, heel lang geleden uit hun land
vertrokken naar het Westen en nooit meer teruggekomen.
Zij waren intussen donker van kleur geworden, maar zie,
nu kwamen er blanken en die moesten dus afstammen van
de lang geleden vertrokken broeder. Derhalve waren zij,
de Djonggoenoes, familieleden van de blanke bezoekers en
daarom werden deze met aandrang uitgenodigd hun dorp
een bezoek te brengen.
Pater Tillemans was er liefst meteen maar op afgestapt,
maar Z. Eerwaarde stond onder commando van Dr. Bijlmer,
die het met zijn verantwoordelijkheid niet overeen
94