Eechoud_1953_ kapmes.pdf - Stichting Papua Erfgoed

Marine- en de Edivalen alleen „genomen" kunnen worden
door roeiers, die met dit soort water vertrouwd zijn. Daar
er desondanks heel wat ongelukken waren gebeurd en
Dajaks bovendien wel goed zijn maar vrij veel pretenties
hebben en ontzaglijk veel eten, had ik voor deze expeditie
een andere vorm van opvoer gekozen, gebaseerd op mijn
kennis van de rivier, opgedaan bij de tocht van 1937.
Nu zouden we langs de vallen een overlandtracé inrichten:
en wel een zodanig goed pad, min of meer geëgaliseerd,
met kleine eenvoudige bruggen over rivieren en ravijnen,
dat de koelies het in één dag zouden kunnen afleggen. Zo
zou het weliswaar iets minder snel gaan dan te water, maar
het leverde geen risico's op.
Per „KK" ging ik daarom met 20 agenten en wat goederen
stroomopwaarts om na te gaan tot hoever de motorboot
nog bij elke waterstand zou kunnen komen. Mijn hoop,
dat dit punt ongeveer bij Koewama zou liggen, ging over
in teleurstelling, want een paar mijl tevoren stond er over
de gehele breedte van de rivier een stroom van rond 7 mijl
zodat de „KK" er niet doorheen kon, waar we het ook probeerden.
Ze liep namelijk niet meer dan vijf mijl en dan
nog met moeite.
Even voor de kritieke plaats zochten we daarom maar een
plek uit met geschikt was- en kookwater, waar de agenten
onder commando van Wuwung werden achtergelaten met
de opdracht een bivak — Bivak Wuwung — te bouwen van
20 bij 6 meter.
De 7de Juni kwam er eindelijk telegrafisch bericht van
Ambon, dat dokter en radiozender onderweg waren en dat
aan het koelievraagstuk werd gewerkt.
Wachten dus maar! Om mijn tijd nuttig te besteden,
maakte ik een aanvang met ethnografisch onderzoek bij
de bevolking. Aan de overkant van het riviertje waaraan
Pionierbivak ligt — de Otkenrivier — lag het dorp Tjoemeta.
Oorspronkelijk had dit dorp onder de naam Pisano
twee dagen varen de Mamberamo op met daarna een halve
dag lopen naar het Oosten gelegen en dat had onze be-
170