Eechoud_1953_ kapmes.pdf - Stichting Papua Erfgoed

die dit vak uitstekend verstonden een flinke prauw te
kappen. Een dikke boom werd opgezocht en gekeurd. Het
hout was hard, bijzonder hard zelfs, maar het zou dan ook
een stevig vaartuig worden. Hij stond tegen een vrij steile
helling op een hoogte van bijna 30 meter, maar dat zou
het te water laten vergemakkelijken.
In veertien dagen lag de boot klaar, aan acht dikke rotankabels
bevestigd om het doorschieten te voorkomen. Ze
werd op dwarse boomstammetjes gelegd en kwam daardoor
dus in de kabels te hangen. Plotseling knapte er echter een
af. Van het schokje, dat daardoor ontstond ging een tweede
en zo knapten ze alle achter elkaar. De prauw vloog als
een steen naar beneden — ettelijke koelies konden zich nog
op het nippertje redden — en daar lag het geval, met aan
stukken gespleten neus. Weg, het werk van zoveel dagen.
Niets scheen dadelijk te mogen gelukken op deze expeditie!
Meteen werd er aan een nieuwe begonnen, ditmaal van
zachter hout. Ze mocht dan minder sterk worden, we zouden
haar ook gauwer in gebruik kunnen nemen. En inderdaad:
in vier dagen tijds was ze klaar; nog niet voldoende
uitgehold, zodat de bodem nog wat te dik was, maar dat
kon ook later verholpen worden.
Zacht hout was anders moeilijk te vinden. Alle hout op
deze hoogte is hard en zwaar; zelfs het lichtste er van, geschikt
voor prauwenbouw, zinkt nog in water. Ook de
Papoeaprauwen verdwijnen in deze streken naar de bodem
als ze vol slaan. Dat had Cator ondervonden. De politie,
die hij bij zich had was gebonden aan het beroemde
V.P.T.L., het Voorschrift Politionele Taak van het Leger,
dat allerlei technische bijzonderheden bevat voor dit soort
werk. Onder andere staat daarin, dat wapens altijd aan de
prauw moeten worden vastgebonden; dies was deze maatregel
ook in de prauw van Cator toegepast. Nu was dit
voorschrift gebaseerd op prauwen, die als ze vol slaan
blijven drijven, zodat je dus, als je naderhand de prauw
weer opvist, ook de wapens kunt redden. Hier moest het
dus mis gaan toen de prauw vol sloeg: wel kon ieder zich
redden, maar niemand kon de wapens meenemen, omdat
die waren vastgebonden en met de boot in de diepte verdwenen.
125