Eechoud_1953_ kapmes.pdf - Stichting Papua Erfgoed

onder de tentzeilen. Toen het klaar was moesten onze spullen
nog worden overgebracht met prauwen, maar de wind
bleek sterk te zijn en de golven waren zo hoog, dat vlak
voor het aanleggen de boten vol water sloegen en zonken.
Alles dreef letterlijk, maar er ging gelukkig niets verloren.
De hele dag hadden we een stralende hemel: prachtig
vliegweer! en veler ogen richtten zich naar het Westen,
vanwaar over het Weylandgebergte ons geluk moest komen.
De 6de Juni kwam ik, na alles overwogen te hebben, tot
de conclusie dat de opzet mislukt was. Er waren nog 4J/£
blik rijst, % blik katjang idjoe (een soort kleine groene
erwten) en 5 blikjes corned beef. Een voorraadje zo klein,
dat het tot voorzichtigheid maande. De patatasinkoop verliep
ook niet meer zo vlot, vermoedelijk omdat de locale
tuinen begonnen leeg te raken.
Tot overmaat van ramp kwam de dokter me nog vertellen,
dat een der gestraften een ernstige nierontsteking had. Op
mijn mededeling, dat ik op het punt stond de zaak op
te breken kwam als antwoord, dat deze zieke in geen geval
de eerste acht dagen mocht lopen; het zou zijn dood betekenen.
Toen de volgende dag bleek, dat de man na die acht dagen
ook nog niet zou mogen lopen, bleef er maar één ding
over: met een nóg kleinere groep hier blijven en afwachten
hoe het verder zou gaan. Afwachten of de vliegtuigen
nog zouden komen. Afwachten of er toch nog iets terecht
zou komen van de opvoer met de Oeta-koelies. Afwachten
of de Waroppenkoelies, die ik had aangevraagd, gestuurd
zouden worden. En intussen maar leven op het voorraadje
vivres, dat ons nog restte, te vermeerderen met de aankoop
van bevolkingsproducten.
De terugkerende patrouille behoefde gelukkig niet veel
vivres mee te hebben: onderweg lagen er genoeg, die door
de koelies in de steek waren gelaten. De patatas niet meegerekend,
hielden we nog voor veertien dagen voeding
over; we zouden het dus wel rooien.
De volgende dag hadden we al geluk: Wejakebo kwam ons
vertellen, dat hij een varken te koop had, niet al te groot;
en tegen de prijs van een kapmes en 10 schelpen veranderde
het van eigenaar. Het werd met veel gejuich en gezang
110