Eechoud_1953_ kapmes.pdf - Stichting Papua Erfgoed

liepen te zoeken, die ze nodig hadden als bruidsschat. In
het algemeen kon ik echter gerust zeggen, dat ik van het
toekomstige terrein van onderzoek niets wist.
Uit Ambon kwam het onaangename bericht, dat daar reeds
alles voor de expeditie was voorbereid en dat er haast was
bij de uitvoering. Onaangenaam, want de vorige expeditie
had me wel geleerd, wat er zo allemaal mis kon gaan met
vivres en uitrusting. Ik had graag van die ervaringen op
de nieuwe tocht gebruik gemaakt, maar dat scheen me niet
gegeven te zijn. Bovendien had ik graag tijdig bestudeerd,
wat er zo al bekend was van het voorterrein.
Het gewestelijke vaartuig „Aroe" werd uitgezonden om de
onvergelijkelijke Wuwung op te halen met een aantal uitverkoren
agenten en een tiental koelies. Ik wilde, daar de
hele rest door Ambon was georganiseerd, althans een kleine
kern hebben, die ik kende, waarop ik wist te kunnen vertrouwen.
Mijn persoonlijke uitrusting was maar matig in orde. Van
de wijze, waarop de hele zaak was georganiseerd wist ik
niets, helemaal niets.
De 5de Mei vertrokken we per „Aroe" naar Fakfak, waar
ik al een en ander hoorde van de Assistent-Resident, wiens
verslag ik ter inzage kreeg. Op 9 Mei arriveerde de gouvernementsstomer
„Albatros" met aan boord de Hoofdcommissaris
van Politie, de gouvernements-Indisch-arts
Adang Roushdy, de candidaat-hulp-bestuursassistent Sitanala,
die de tocht met Gator reeds had meegemaakt, de
landbouwkundig opzichter Huliselan, de radiotelegrafist
Dardi, 35 politieagenten, 20 gestraften en 1 oppasser voor
Sitanala. Wat is een bestuursambtenaar, ja zelfs een candidaat-hulp-bestuursassistent,
zonder oppasser?
Het scheen een moderne expeditie te zullen worden: aan
de regering waren vliegtuigen gevraagd om twee maanden
vivres van de Etnabaai over te vliegen naar de Wisselmeren.
In de Etnabaai zouden daarom deze vivres worden
gelost, plus gereedschappen, tenten, geneesmiddelen en
wat men zo al meer nodig heeft op een expeditie. Vier
maanden vivres zouden worden gelost in Oeta aan de
Mimikakust, waar ik met de hele troep zou debarkeren en
naar boven lopen. Aan de Wisselmeren zou ik de vlieg-
96