Eechoud_1953_ kapmes.pdf - Stichting Papua Erfgoed

Omstreeks het middaguur kwamen we aan een vrij grote
rivier — ruim 50 meter breed — en volgens de bestaande
kaarten was daar in de buurt geen rivier van dit formaat.
Ik verkende haar over een korte afstand en voorzover zichtbaar
xvas de loop, althans op dit stuk, tamelijk wel Noordwest.
Indien dat de algemene richting bleef, moest zij dus
aan de Waroppen uitkomen. (Bij latere verkenning bleek
het de Roambaki te zijn, die volgens de oude kaarten tientallen
kilometers westelijker lag.) Ze stroomde snel en was
tamelijk diep, maar we zouden er nog net, ongeveer tot
borsthoogte, door kunnen waden. Er werd een lange dikke
rotan uit het bos gehaald en met hulp van de beste zwemmer
over de rivier gelegd. Zo, aan weerszijden vastgehouden,
deed hij dienst als houvast voor de koelies, die door
hun zware last niet al te vast op hun benen stonden in de
sterke stroom. Zonder ongelukken kwam iedereen aan de
overkant en de mars werd voortgezet tot een uur of vier,
toen bivak werd gemaakt aan een helder bergbeekje.
De vijfde dag bereikten we de Kojari-rivier. Hier lag het
laatste punt, dat bij de politie en de Waroppenkoelies nog
bekend was. Verder was niemand ooit geweest. Van tijd
tot tijd v/aren we wel sporen van bevolking tegengekomen,
kleine afdakjes waaronder restanten van vuur en etenswaren,
maar gezien hadden we niemand.
Het was half twee toen we de Kojari bereikten. De rivier
had in het korte stukje dat we konden overzien — een
honderd meter — zeker een verval van tien meter. Tussen
grote rotsblokken stortte het water zich naar beneden, een
bruisend lied zingend, dat het aan de andere oever gesproken
woord onverstaanbaar maakte. Koel, kristalhelder water;
een echte bergstroom, ontspringend op de bijna 1000 meter
hoge keten, die Zuid-Zuidwest voor ons lag — een ideaal
plekje voor een bivak.
Om half vier echter, toen de bivakwerkzaamheden nauwelijks
beëindigd waren, brak er een regenbui los. In stralen
kletterde het water naar beneden, in een oogwenk de
bodem tot een modderpoel makend en alles doorwekend.
Spoedig begonnen zich langs de hellingen honderden beekjes
te vormen, die allengs groter werden en zich in de
Kojari stortten. Dra werd het water onstuimiger; het
28