Eechoud_1953_ kapmes.pdf - Stichting Papua Erfgoed

zodanig, dat ik een overvloed van tijd had om de hele omgeving
nauwlettend te observeren.
Van het bivak naar het Westen varend zagen we voorbij
de Oeroemoeka-monding al dadelijk steile kalkoevers,
schaars begroeid. Toch lagen daar tot onze verbazing nog
Papoeatuinen. Hellingen van 45 graden soms en, zo te
zien, meer stenen dan aarde; maar tussen de stenen waren
zoete aardappelen geplant en kennelijk kon de eigenaar
van zo'n armetierig tuintje toch nog leven.
Er waren gedeelten, waar laag over het water hangende,
ragfijne naaldbomen de indruk wekten van een Japanse
schilderij. Op sommige plaatsen stond het vol met venusschoentjes
en andere aardorchideeën, meer dan een decimeter
groot. We passeerden rotsen van tientallen meters
hoogte met rotsspelonken aan onbeklimbaar steile oevers,
om dan ineens terecht te komen in het pittoreske verbindingsriviertje
tussen het Tage- en Paniai-meer. De
spiegel van het Tagemeer ligt zes a acht meter hoger dan
de andere en het water sijpelt in zo grote hoeveelheid door
een slechts enige meters dikke, poreuze wand, dat het korte
riviertje nog een aardige stroomsnelheid heeft. Het zou zeer
goed mogelijk zijn hier een waterkrachtinstallatie van gering
vermogen te plaatsen, die voldoende sterk is om de
bestuurspost te voorzien van electriciteit voor licht en voor
enige niet te zware electromotoren.
Voor ons uit lag de Dejai met zijn kale kalkrotsen en
daarachter, met grillige vormen en scherpe kammen, het
Weylandgebergte, het meest woeste gebergte van Nieuw-
Guinea.
Achteromziende zagen we de bestuurspost Enarotali
tegen de helling liggen te midden van groene grasvlakten,
met op de achtergrond het wazig blauwe oostelijke
bergland.
Op het spiegelgladde meer dreven vele prauwen met grote
netten, die in afwachting van hun gebruik als brede
vleugels op de rompen lagen. Het waren de boten waarmee
de vrouwen garnalen visten. Ze stookten er vuurtjes in
om zoete aardappelen te poffen, de netten werden er in
nagekeken en hersteld, de kleine kinderen gevoed, kortom,
elke prauw was een compleet drijvend huishouden.
132