Evaluatie van Preventieve Ondersteuning ... - Trimbos-instituut

Ja, ik kwam nog beneden en ik zat aan tafel en ze zeiden: ‘mam, wat zie je wit. Je ziet lijkbleek’. Ze
hebben me naar boven moeten duwen, want ik kwam niet meer naar boven. Ik heb toen twee
dagen geslapen en ik ben acht weken thuis geweest.
6 5 R6 ervaart de belasting als wisselend, afhankelijk van de situatie van de zorgontvanger:
De belasting is wisselend. De ene dag dan is het goed en de andere dag is het minder goed. […] Dat
ligt een beetje aan de patiënt, kun je je rust krijgen of haalt de patiënt dat weer helemaal door
elkaar heen.
Na elke crisissituatie is R6 sneller moe en uitgeput:
…op dat moment [crisissituatie] gaat het dan nog wel, maar daarna ben ik heel snel moe en
uitgeput en kan ik het gewoon allemaal niet meer aan. […] Ik kan steeds minder aan.
Tien jaar geleden heeft R6 een burn‐out gehad:
Die eerste keer dan ga je maar door en door en door totdat je zelf inderdaad instort.
7 7 R7 maakt zich in het stadium van het POM‐gesprek zorgen over de toekomst, maar geeft aan dat de
opname enerzijds rust gaf:
…van de andere kant gaf het ook wel rust […] dat er buiten de muren geen gekke dingen konden
gebeuren.
8 7 R8 vraagt zich in het stadium van het POM‐aanbod af “waar gaat dit heen en hoe gaat dit eindigen?”,
maar vindt het aan de andere kant een geruststelling dat de zorgontvanger zich moest laten
behandelen (vanwege inbewaringstelling en rechterlijke machtiging).
9 9 R9 ervaart een zware belasting in het stadium van het POM‐gesprek:
Ik zat gewoon heel erg in de knoop, heel erg verdrietig en met een brok in me keel en bang dat ze
het nog een keer zou doen en waarom ik het niet had gezien, schuldgevoel, dus ik liep echt heel
naar rond.
R9 antwoordt instemmend als de interviewster vraagt of zij zich overbelast voelde.
10 ‐ R10 ervaart een behoorlijke belasting in het stadium van het POM‐aanbod en geeft aan dat ze dit al
jaren ervaart:
Ik voel me behoorlijk belast natuurlijk, maar dat voel ik me al jaren.
11 ‐ R11 geeft aan dat hij altijd rustig blijft en geen (zware) belasting ervaart in het stadium van het POM‐
aanbod:
Ik vond het gewoon nou ja lekker lopen, lekker is het gewoon als je er helemaal niet mee te maken
hebt, maar over het algemeen ik kon veel steun vinden ook bij familie en ook even de opvang voor
mijn dochter. In principe kon ik het wel allemaal gewoon redden dus.
12 8 R12 ervaart een zeer zware belasting in het stadium van het POM‐gesprek. R12 geeft aan dat ze al
jaren geestelijke en lichamelijke klachten heeft als gevolg van de belasting.
… er was net weer zoveel gebeurd, ik kon niet meer.
13 ‐ R13 geeft aan dat hij mentaal afstand bewaart:
Je hebt ook een heel klein beetje medelijden met hem. Niet veel een heel klein beetje maar. Het is
een beetje mijn zoon, streepje, buurjongen. Dat gevoel dat blijf ik maar houden.
7.2 Zorgverloop
De meerderheid van de respondenten is niet vroegtijdig opgespoord in het verloop van de geboden
mantelzorg en het ziekteproces van de zorgontvanger (zie Tabel 6: Kenmerken zorgsituatie). Bij twee
respondenten vond het POM‐aanbod vroegtijdig plaats in het verloop van de psychiatrische
problematiek van de zorgontvanger en geboden mantelzorg (R3, R11). Het betrof de eerste opname
in een psychiatrisch ziekenhuis en de psychiatrische problematiek uitte zich kort voor de opname.
Echter is het bij één respondent onduidelijk of de psychische problematiek zich een paar weken of
een paar maanden voor het POM‐aanbod uitte. Hoewel de respondent denkt dat er een manische
periode van een paar maanden vooraf is gegaan aan de psychose, meent de zorgontvanger van niet
(R3). Bij één respondent vond het POM‐aanbod vroeg plaats in het proces van de instelling (eerste
opname in het desbetreffende psychiatrisch ziekenhuis), maar minder vroegtijdig in het proces van
de psychiatrische problematiek van de zorgontvanger en geboden mantelzorg (R9):
In het gedoe van Symfora was dat [POM­aanbod] in een prima stadium natuurlijk. Ik had het
eigenlijk wel eerder gehad willen hebben, want je zit in januari en in oktober is het gebeurd. Dus in
oktober, november, december heb ik wat aan lopen modderen (Respondent 9).
Bij drie andere respondenten betrof het tevens de eerste opname in een psychiatrisch ziekenhuis van
de zorgontvanger (R2, R7‐R8), maar is de zorgontvanger een aantal jaren voor deze opname ook
42