Evaluatie van Preventieve Ondersteuning ... - Trimbos-instituut

9.3 Waardering per element
9.3.1 Element: benaderd door de instelling
Wat vindt u ervan dat u bij de opname van uw naaste door de
instelling werd benaderd voor een POM‐gesprek?
R slecht matig neutraal redelijk goed
1 x
2 x
3 x
4 x
5 x
6 x
7 x
8 x
9 x
10 x
11 x
12 x
13 x
Het eerste element van POM, het aanbod vanuit de instelling zelf, wordt door alle respondenten
gewaardeerd als ‘goed’, met uitzondering van één respondent (R11). Deze respondent beoordeelt de
benadering vanuit de instelling als ‘slecht’, "omdat het zo lang duurde voordat er contact werd
opgenomen". De respondent vertelt dat hij “pas” zes weken na de opname van zijn vrouw werd
benaderd. De POM‐medewerker had de respondent verteld dat dit vanwege de vakantieperiode is
mis gegaan.
De meeste mantelzorgers geven aan dat ze het prettig vinden dat er aandacht aan hen werd
geschonken. Een respondent vindt het goed dat het werd aangeboden, omdat ze in grote onzekerheid
verkeerde ("wat is er nu aan de hand?") (R6). Een andere respondent geeft aan dat ze het heel fijn
vond dat ze door de instelling benaderd werd en ze niet zelf hoefde te bellen in die crisissituatie (R3):
In zo'n situatie, dat het zo'n crisis is, is het heel fijn dat je het zelf niet hoeft te doen. Dat vond ik toen
heel prettig. Dat is één ding dat je even los kan laten. Het wordt voor je gedaan (Respondent 3).
Eén respondent vertelt dat ze het fijn vond dat ze haar verhaal kwijt kon bij de instelling van de
zorgontvanger (R2):
Je dochter is daar, dus dan wil je ook daar je verhaal kwijt (Respondent 2).
Vier respondenten benadrukken dat het voor het eerst was dat zoiets aan hen werd aangeboden (R4,
R5, R9, R10). Het betreft zowel een respondent waarbij de zorgontvanger een aantal maanden
geleden voor het eerst is opgenomen (R9), als respondenten waarbij de zorgontvanger jaren geleden
voor het eerst is opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis (R4, R5, R10).
Het POM­gesprek was wel het eerste die vroeg: 'hoe gaat het nu met u en wat kunnen wij voor u
betekenen?'. Ik vond dat heel erg fijn. Daar heb ik heel veel aan gehad […] want in de hele
geschiedenis, zoals in het ziekenhuis en in L. waar ze opgenomen is geweest vroeg niemand dat. Je
komt op bezoek, je haalt de was, maar er is niemand die naar je om kijkt (Respondent 9).
Ik was blij verrast toen ik die uitnodiging kreeg, omdat dus in twintig jaar dat ik dan al meeloop als
mantelzorger nog nooit iemand aan me heeft gevraagd: 'hoe gaat het nu met jou en redt je het
wel?' Dus het was heel bijzonder en ook hartverwarmend. Dat deed me erg goed (Respondent 10).
Ten slotte noemt een respondent dat ze goed het vindt dat de zorgontvanger zelf toestemming moest
geven om haar te benaderen (R1).
63