Evaluatie van Preventieve Ondersteuning ... - Trimbos-instituut

Alle respondenten waarderen de geschiktheid van de POM‐medewerker als ‘goed’. De meeste
respondenten zijn zelfs zeer tevreden over de POM‐medewerker. Een respondent stipt daarbij aan
dat de waardering van het element ‘bespreken van de knelpunten en ondersteuningsbehoeften met
de POM‐medewerker’ wellicht minder positief was als hij en zijn echtgenote een andere POM‐
medewerker hadden gehad (R13):
Maar stel dat we een andere man of vrouw hadden gehad, waar het dan dus niet mee klikte
bijvoorbeeld… Het was een hele vriendelijke man en dat speelt ook mee. Hoe komt hij over? Hoe
reageert hij? Kan hij goed luisteren? Maar bij deze man was het goed (Respondent 13).
Als je dit normaal aan iemand vertelt, dan begrijpen ze het vaak niet. Dat is normaal. Maar je kon
merken dat dit een man is die wist waar hij over spraken wat wij bespraken (Respondent 12).
Ervaring had hij (Respondent 13).
Twee respondenten lichten hun waardering toe met de manier waarop de POM‐medewerker het
gesprek voerde, namelijk dat hij het POM‐aanbod afstemde op wat de respondent wilde (R4, R6).
Daarnaast geven vijf respondenten aan dat de POM‐medewerker veel ervaring had (zowel levens‐ als
werkervaring) (R3, R5, R10, R12, R13). Een respondent geeft daarbij aan dat ze het goed vond dat hij
haar theoretisch inzicht kon geven in wat voor rouwproces de zorgontvanger meemaakte (R3).
Verder geven meerdere respondenten aan dat de POM‐medewerker goed kan luisteren (R5, R9, R13)
en een vriendelijke man is (R5, R10, R13). Andere uitingen zijn: “stelde je op je gemak” (R9) en “echt
persoonlijke belangstelling” (R2). Bovendien stipt een respondent aan dat hij het goed vindt dat de
POM‐medewerker de knelpunten niet uitdiept, een concreet antwoord geeft op de naar voren
gebrachte knelpunten en direct handelt. De respondent waardeert het dat de POM‐medewerker
gebruikt heeft gemaakt van zijn ‘directe lijnen’ (bijv. met de casemanager van de zorgontvanger). De
POM‐medewerker heeft gedaan wat hij kon, aldus de respondent (R13).
9.4 Onderwerpen wel/niet uitgebreider
Op de vraag of de respondent vindt dat bepaalde onderwerpen wel of niet uitgebreider aan bod
hadden moeten komen, geven elf respondenten aan dat dit niet het geval is. De respondenten lichten
toe dat in het gesprek alle ruimte was om bepaalde onderwerpen te bespreken, dat de besproken
onderwerpen aansloten op de situatie van de respondent en/of dat de POM‐medewerker naging of
bepaalde knelpunten aan de orde waren.
Eén respondent geeft aan dat het prettig zou zijn als je in het POM‐gesprek te horen krijgt of
er een hulpverlener beschikbaar is met wie ondersteuningsmogelijkheden voor de zorgontvanger
besproken kunnen worden (R4):
…waar ik gewoon eens tegen zou kunnen zeggen: ‘dit is er aan de hand. Wil je eens met mij mee
denken of zijn er andere opties om dit een halt toe te roepen?’ […] En ook dat het misschien een keer
uit iemand anders z’n mond komt […] dat een hulpverlener dat ook eens met haar zou kunnen
bespreken (Respondent 4).
Verder herhaalt één respondent (R5) haar mening dat een uur te weinig is om te vertellen wat zij in
twintig jaar heeft meegemaakt (zie ‘Element: bespreken knelpunten en ondersteuningsbehoeften).
9.4.1 Zorg goed voor jezelf
Opmerkelijk is dat vier respondenten (R4, R7, R10, R11) wijzen op het belang van een bepaalde de
boodschap die de POM‐medewerker meegaf. De respondenten formuleren de boodschap op
verschillende wijze, maar de strekking is overeenkomstig: ‘zorg goed voor jezelf, want als het met jou
niet goed gaat, dan kan je niet voor een ander zorgen’. Eén respondent benadrukt bovendien het
belang van de voorbeelden of handvatten die de POM‐medewerker bij deze boodschap gaf (R11).
68