Proefschrift Crisis in aantocht! - Onderzoek - Hogeschool Utrecht

63 die vijftig docenten van jullie moeten overnemen, is ook een argument om
64 een onvermijdelijke beslissing uit te stellen. Of ze zeggen: Jullie zijn toch
65 gespecialiseerd in deze leerlingen? Ja hou ze maar bij je, zullen ze
66 bedoelen.
…60 regels weggelaten tot het slot…
Onduidelijk is wie aan het woord is in: In 2002 heeft het Niels Stensen misschien
nog 500 leerlingen over, te weinig om alle leerlingen alle vakkenpaketten
van de nieuwe bovenbouw havo/vwo aan te bieden (regel 54-57).
Ook lijkt het dat er aanhalingstekens missen in: alsof dat nog niet geprobeerd
is (regel 59-60). Afgaande op de inhoud van de formulering moet
dit wel een citaat zijn van de rector. Maar het inleidende redactionele
commentaar maakt de bijdrage van de rector onduidelijk op het punt van
verantwoordelijkheid voor uitspraken. Toch is het zeer waarschijnlijk dat
het Sjamaar is die formuleert: we hebben jarenlang het scholingsbudget
uitgegeven. (regel 60) en men weet niet eens wat we allemaal geprobeerd
hebben (regel 61-62). Het gebruik van de persoonsvorm meervoud we
moet wel verwijzen naar een formulering door de rector. Daarbij is we
(regels 60-62) hier een constructie van de rector (al dan niet bewust) om
de verantwoordelijkheid voor het probleem ook bij zijn school te leggen.
Door het zo te zeggen toont de rector tegelijkertijd inzet aan, de bereidwilligheid
om er zelf wel iets aan te doen. ‘Ik heb mijn best gedaan, niets
helpt, nu moeten zij ook iets gaan doen’, is dan de suggestie. Deze suggestie
ontstaat ook door de formulering een ander opperde dat een verlengde
schooldag het tij misschien nog kan keren… (regel 58-59), ofwel ze weten
niet waar het om gaat, maar zouden wel beter moeten weten en daarom
zijn ze ook medeverantwoordelijk.
Daarbij is opmerkelijk dat de wij-vorm voor blijkbaar nog een andere
groep wordt gebruikt in de uitspraak we krijgen problemen met de af vloeiingslijst
als we die vijftig docenten van jullie moeten overnemen (regel 62-63).
Het perspectief verandert hier, ‘we’ is nu de groep collega’s van andere
Stivko-scholen en de rector creëert nu een ‘wij-zij’ tegenstelling tussen zijn
aanpak van het probleem en die van zijn collega’s.
De rector haalt in deze laatste passage van interviewfragment 8 ook een
groepscitaat (active voicing; Wooffitt, 1992) aan:
64 Of ze zeggen: Jullie zijn toch
65 gespecialiseerd in deze leerlingen? Ja hou ze maar bij je. zullen ze
66 bedoelen.
…60 regels weggelaten tot het slot…
102