Onderzoek naar afstandsmoeders

Migratieoverstijgende omstandigheden en motievenIn de bovenstaande paragrafen zijn omstandigheden en motieven beschreven dievoorkwamen op basis van dossiers die gecategoriseerd waren opmigratieachtergronden. Daarbij kwam een aantal motieven aan het licht die nietper se gebonden waren aan migratie. Hieronder volgen de bevindingen dieweliswaar voornamelijk aan interviews met niet-migranten zijn gekoppeld, maar inmeer of mindere mate ook onder de migranten voorkwamen en waarvan enkele invoorgaande paragrafen wel zijn benoemd maar nog niet uitgewerkt. Debevindingen die oprijzen uit de interviews worden aangevuld met de gegevens dieuit de dossiers zijn opgetekend.Een van de motieven om een kind af te staan bleek voort te komen uit deomstandigheden waarin het kind was verwekt, verbonden aan seksueel geweld ofandere vormen van niet-consensuele seks. Niet-consensuele seks werd specifiekgerapporteerd bij vluchtelingen (zie paragraaf ‘ATA en vluchtelingen: dedossiers’). Echter, ook bij andere migranten en niet-migranten kwam nietconsensueleseks ter sprake.Niet-consensuele seksJolanda is 29 jaar op het moment dat ze deelneemt aan het interview. Zij heeft opdat moment twee kinderen. Haar oudste kind, een zoon, is negen jaar en haarjongste kind, ook een zoon, is 3 jaar en stond ze kort na zijn geboorte af teradoptie. Jolanda was, zo legt ze uit gedurende het interview, al jong getrouwd enal snel werd haar eerste kind geboren. Als haar kind de kleuterleeftijd heeftbereikt, Jolanda is op dat moment rond de 25 jaar, loopt haar huwelijk op deklippen op een voor haar onverwachte wijze. ‘(..) En dat was toch wel een hardeklap. Vooral als je zelf eigenlijk nog weinig van het leven weet, omdat ik nog vrijjong was toen ik met hem trouwde en mijn eerste zoontje kreeg. Dan snap je datniet. Dan raak je eigenlijk de weg kwijt op dat moment.’ Jolanda’s leven staat opz’n kop. Het vertrek van haar echtgenoot laat haar ontredderd achter. ‘Omdat iktoen het nodige had meegemaakt stond ik niet helemaal stabiel in het leven.Daardoor ben ik dus, ja, wat onvoorzichtig geworden door ’s nachts alleen overstraat naar huis te gaan. En toen ben ik verkracht en bleek naderhand dat ikzwanger was daarvan. Want ik had verder geen contacten, dus het moest weldaarvan zijn.’ Jolanda beschrijft dat de verwekker een ‘donkere man’ was, en datdit aan haar tweede kind te zien zou zijn. Het kind zou haar herinneren aan detraumatische ervaring die ze die nacht op straat had opgedaan. En met ditnegatieve gevoel doet ze haar kind tekort: ‘(..) ik kan het niet zelf opvoeden. Ikhou er wel van, natuurlijk. Want het is toch ook een deel van mij. Maar anders danvan mijn zoon die uit mijn huwelijk tot stand is gekomen, dat voorzag ik al. Wantdat was vrijwillig en het andere natuurlijk niet. Enne, het belangrijkste is dat hetkind onvoorwaardelijke liefde krijgt, natuurlijk.’ Al tijdens de zwangerschapvergelijkt Jolanda haar gevoelens voor de nog ongeboren vrucht met haar105